با آن که در مغز خود تیر دارند

همواره ذهنی خبرگیر دارند

قُبح و فریب ِسوفسطاگری را

کرنا و تنبور و آژیر دارند

گِلشان سرشته ست در اطلاعات

بالانشین ها در آن زیر دارند

تشخیص دارند و توجیه دارند

تلبیس دارند و تزویر دارند

بر طبل کوبانِ زیر گلیم اند

صوتی به سرعت فراگیر دارند

چون رویگر پیشه گان قلع دارند

چون تیرگی آوران قیر دارند

صندوق سربسته ای از مفاهیم

انبانه ای از تعابیر دارند

جعل آفرینان تشویش کارند

ذوقی به تخلیط و تخدیر دارند

از قلب کاران نه چندان غریبند

با سکه سازان نه توفیر دارند

خود بر حَجَر نقش تدلیس کوبند

دعوی فروان به تنویر دارند

تأثیرشان نیست بر آدمیت

افسوس بر جهل تأثیر دارند

*******

رأی اعتماد

پیداست ، مجلسی که ته اش باد می دهد

خوش رأی اعتماد به جلاد می دهد

کشتار و قتل و مرگ و جنون و شکنجه را

روحانیت به اهل جهان یاد می دهد

*******

سَنفش

سبزت بنفش گشت و به صبرت ظفر رسید

میراث نیم خوردۀ گاوی به خر رسید

قصاب ها به گِردِ سرت کارد می کشند

قر در کمر کنی که رئیسی دگر رسید !

**********

مُردگانِ بی تدفین

تا سراز قدرت دین خوش دارید

دل به اصلاح توحش دارید

لیک ای بی هنران ، ای اشباح

ننگ هرگز نپذیرد اصلاح

دست درخون کسان آغشتید

کینه زادید و عداوت کشتید

با رذیلان به رسالت رفتید

به ره ظلم و رذالت رفتید

سی و اندیست که شر می کارید

برسر اهل جهان می بارید

سی و اندیست که نامردم پَست

نیک در دست شما دارد دست

سی و اندیست گر ایران خوار است

دست بدکارِ شما در کار است

سی و اندیست اگر دین ، ستم است

در شما کین قدم است و قلم است

کار بر سنگدلان سهل کنید

خدمت قومِ ابوجهل کنید

راه بر راهزنان بگشایید

درِ دوزخ به جهان بگشایید

حال چندی ست به ره چاه زنید

دم از آوازۀ اصلاح زنید

لیک ای بی هنران ای اشباح

ننگ با رنگ نگردد اصلاح

دل بر این جهل و جنون خوش دارید

سرِ اصلاحِ توحش دارید

ذوق ِ اصلاحگری تان دیدم

نیست در خیر شما امیدم

گرچه خود مُردۀ بی تدفینید

شرتان را ز جهان برچینید

*********

حماسه


شیخان حماسه آورِ تو

کردند دوباره تر ، درِ تو

درمعرکه ای حماسه انگیز

شد خاک حماسه بر سر تو

گرگ تو به گله ات شبان شد

قصاب تو داد گستر تو

تا عقل تو درسر تو گِرد است

گاو وخر توست سرور تو

تا دین تو آلت قتال است

خود رهزن توست رهبر تو

تا کشور توست خانۀ مرگ

مرگ است رئیسِ کشور تو

با باور تو کنند عشرت

عشرت طلبانِ باور تو

ایمان توشان عروس مُتعه ست

دور از نظر مطهر تو

کام از بُن هستی توگیرند

درپوشش دین به بستر تو