آیت الله خامنه ای در حالی که اعضای دولت را گرد خویش روی صندلی نشانده بود، هُشدار داد که وزیران باید به قولی که در هنگام گرفتن رای اعتماد از مجلس مبنی بر "فاصله گذاری از فتنه و فتنه گران" داده اند، پایبند بمانند. او برای توضیح بیشتر، یکبار دیگر برای شنوندگانش "خط قرمز" خود را ترسیم کرد و با تاکید، نقش "فتنه و فتنه گران" را در سوی بیرونی آن علامت زد.

استیضاح کنندگان آقای فرجی دانا وی را با همین استدلال و حتی با ادبیاتی مُشابه آنچه که آقای خامنه ای به کار برد، از وزارت عُلوم اخراج کردند. پُشتیبانی رهبر باند ولی فقیه از این اقدام، علت مُهاجرت ناگهانی اعضای فراکسیون راست سُنتی به اُردوی رقیب برای بیرون انداختن وزیر بخت برگشته عُلوم را نیز آشکار ساخته است. این اشاره ی ارباب فرادست بود که رکابداران "هدیه بگیر" و گوش به فرمان را سراسیمه به حرکت درآورد تا قول و قرارهای فراکسیونی خود را همچون تعهُدات نمایندگی شان از بام مجلس به زیر افکنند و ردیف دیگری به کارنامه رُسوای این محفل فرمایشی و بی اعتبار بیفزایند.

گویش ولی فقیه "نظام" در نشست مزبور، همچنین مانع ایجاد هر گونه سووتفاهُمی نسبت به کاهش فشار باند وی بر دولت جناح میانه پس از تصفیه موفقیت آمیز آقای فرجی دانا می شود. خط و نشان وی در باره "عُبور دولت از جناح بندیها"، "عدم تعارُض میان سُخنان مسوولان دولتی" و "پرهیز از وارد شده به حاشیه ها"، بیانگر تصمیم به ادامه تهاجُم برای خُنثی ساختن دولت و تبدیل آن به تدارُکچی خود است.

او که برخلاف توصیه های امروز خود، نزدیک به 6 سال به گونه یکجانبه و با تمام قُوا از "جناح بندی" نظامی - امنیتی و گُماشته اش بر منصب ریاست جمهوری حمایت کرده است، به رُقبایش دستور می دهد که "جامعه را دو قُطبی نکنند" و فراتر از آن، آنها را به شراکت در ماله کشی بر نتایج تبهکارانه نقشه های جاه طلبانه خود فرا می خواند: "دولت در انتقاد از اقدامات و سیاستهای دولتهای گذشته، انصاف را رعایت کند ... انتقاد از گذشته نباید حالت اغراق آمیز و تخریب پیدا کند."