این عجیب ترین جنگ است. ۲۲ کشور غربی و عربی در این ائتلاف که هدف اش مقابله علیه جهادگرایان دولت اسلامی است مشارکت دارند. رویکردهای به کار گرفته شده چشمگیر است، ولی این جنگ نه تنها اهداف مشترک بلند مدتی را دنبال نمی کند، بلکه محدودیت های شدید بسیاری برای نظامیانی که عهده دار آن هستند تعیین شده.

نیروی هوایی نباید زیرساخت های عراق را نابود کند، زیرا زیرساخت های بسیار کمی در این کشور باقی مانده و اینکه دولت اش این شرط را برای انجام مأموریت ائتلاف تعیین کرده. بمباران ها نباید به مردم سنی این کشور نیز آسیبی برساند، زیرا تلاش ائتلاف این است که قبایل سنی را از دولت اسلامی جدا کند؛ درواقع این قبایل تنها در صورت مقابله با دولت بغداد که اکثریت آن را شیعیان تشکیل می دهند، با دولت اسلامی متحد می شوند.

شیوه های زمینی نیز به کل باید فراموش شوند، زیرا غربی ها نمی خواهند ضرر کنند و مداخله در خاک عراق بی شک واکنش نظامی ازسوی قدرت شیعه، که ایران باشد، به همراه خواهد داشت و بدین ترتیب یک رویارویی بزرگ منطقه ای رقم خواهد خورد.

نتیجه اینکه نیروی هوایی ائتلاف باید از پیشروی جهادگرایان ممانعت بعمل آورد، ولی آسیبی به زیرساخت های عراق وارد نکند. و جهادگرایان نیز درتلاش اند به جرگه قبایل سنی وارد شوند تا متحمل آسیبی نگردند. این حالت از پیشروی دولت اسلامی جلوگیری بعمل خواهد آورد، که ازاین حیث دستاورد کوچکی نیست، بلکه بسیار هم قابل توجه است. حتی می توان گفت که این رویکرد غیرقابل چشم پوشی است، و به نظر می رسد که در کوبانی جواب داده. این خبر خوبی است که طی چند روز گذشته شنیده شده، ولی تا زمانی که چنین محدودیت هایی برای نیروهای ائتلاف وجود دارد، می توان گفت که این جنگ به پیروزی ختم نخواهد شد.

این نتیجه گیری از سوی نظامیان ائتلاف که ۸ روز پیش در واشنگتن گردهم آمدند انجام شد. جهادگرایان به راحتی می توانند به یک پادگان عراقی- سوری وارد شوند و تنها روش برای جلوگیری از وقوع این حالت این است که مؤتلفین به توافقی پیرامون آینده عراق و سوریه دست یابند.