آدينه، 15 اسفند ماه 1393 = 06-03 2015
خبرگان؛ بازی موش و گربه رفسنجانی و خامنه ای
منصور امان
بازی موش و گُربه رفسنجانی و خامنه ای در مجلس خبرگان
تنها چهار روز پیش از برگُزاری اجلاس مجلس خبرگان، موش و گُربه بازی آقایان رفسنجانی و خامنه ای بر سر به دست گرفتن یا حفظ مهار آن به مرحله جدیدی پا نهاده است. پس از ابراز مُخالفت علنی پایوران باند ولی فقیه با ریاست آقای رفسنجانی بر این نهاد، اکنون جناح میانه حُکومت از درخواست اعضای مجلس خبرگان از وی برای نامزدی این پُست خبر می دهد.
وبگاه نزدیک به حُجت الاسلام ناطق نوری (سفیر) که این خبر را مُنتشر کرده، مُدعی گردیده که "تعداد قابل توجُهی از اعضای مجلس خبرگان رهبری" در نامه ای به آقای رفسنجانی از او خواسته اند "بدون توجُه به حواشی و موج تخریبهایی که صورت می گیرد، به عُنوان رییس مجلس خبرگان خودش را نامزد کند".
پیشتر، باند ولی فقیه با وارد کردن آیت الله هاشمی شاهرودی به بازی و طرح ریاست او بر مجلس خبرگان، آشکار ساخته بود که در پی تکرار سناریویی است که با آیت الله مهدوی کنی اجرا کرده بود و به وسیله آن توانست مانع نشستن آقای رفسنجانی بر این کُرسی شود.
آقای رفسنجانی نیز به نوبه خود با طرح دوباره تشکیل "شورای رهبری" و نیز انتقاد از اجرایی نشدن نظارت خبرگان بر "نهادهای زیر نظر رهبر"، به گونه قوی تری به مُباحثات گرد انتخاب رییس این دوره نهاد مزبور و انتخابات دوره بعدی آن که سال آینده برگزار خواهد شد، وارد شده است.
دسیسه چینی علیه "رهبر"، تنها نگرانی باند ولی فقیه نسبت به افزایش نفوذ آقای رفسنجانی در مجلس خبرگان نیست؛ آنها به ویژه به حل مساله جانشینی آقای خامنه ای در دوران حیات وی و نگه داشتن قُدرت در محفل خویش فکر می کنند.
با این حال، به دُرُستی روشن نیست که آقای رفسنجانی چگونه و با چه ابزاری قصد عملی ساختن نقشه های خود پیرامون محدود ساختن قُدرت مُطلقه ولی فقیه را دارد. دستکم مُهم ترین اصلاحیه وی در این زمینه، یعنی تقسیم قُدرت و تشکیل شورای رهبری، به گونه قانونی راهی به دُنیای واقعیت ندارد. چه، در بازنگری قانون اساسی جمهوری اسلامی در سال 68، چنین ترکیبی برای رهبری حذف گردیده و بازگرداندن آن در انتهای یک پروسه بوروکراتیک، همچنان به اراده و تایید "رهبر" مشروط است.
طرح آقای رفسنجانی مبنی بر مشروطه سازی از نظام ولایت فقیه، فقط در جُزییات نیست که ناهمگونی و به این ترتیب عملی ناپذیر بودن خود را آشکار می سازد. در بُعد فراگیرتر او در حالی که به محدود ساختن قُدرت "مقام مُعظم" گوشه می زند، همزمان برای جلوگیری از تضعیف بستر خودکامگی وی (نهاد ولایت فقیه) و در پی آن برانگیخته شدن جامعه به فعالیت علیه "نظام"، به شدت در تلاش آرایش و تغییر رنگ و لعاب آن است.
این در حالی است که کوشش مُضحک بخشی از دستگاه قُدرت برای اصلاح نهاد رفُرم ناپذیر ولایت فقیه، خود به خوبی گویای طُفیلی شدن سیستمی است که رسالتش به پایان رسیده و اجزایش آن را خطری برای خود می شمارند.
آویختن "ناجی نظام" به مجلس خبرگان نشان می دهد که او نه راهی برای نجات "نظام" دارد و نه شیوه ای برای نجات خویش.
آقای رسمنجانی شتاب نکن توهم به آرزوی ریاست خبرگان که هیچ اهمیتی ندارد بنا به آرزوی ملت ایران بعد از به رحمت رفتن خامنه به جانشینی او میرسی فقط شتاب نکن شاید تو هم تا آن زمان پیش مرگش باشی چونکه خود کرده را تدبیر نیست اوهم فعلا وقت وفرصت برای مردن ندارد اگر که همه پائین تنه اش هم فاسد واز بین برود تانفس آخر وقت دارد تا مخصوصا تو رفیق شفیق را قبل ازخودش به گورستان بسپارد
پرسش اينجاست كه آيا رفسنجانى سرش را چون كبك زير برف كرده وميانديشد كه مردم شناختى از وى و عملكردهاى جنايتكارانه وى در طى اين ٣٥ سال ندارند؟؟! جنايتهاى اين دزد بزرك در دوران جنگ چه چگونه با سياستهاى ارايه شده از وى به خمينى براى ادامه جنگ، به قتلگاه سر أزير كردن جوانان اين سرزمين با حمله هاى جنون آميز وزنجيروار مسخره والفجر و كربلا و باقى و كشتار مردم به جان آمده قزوين و اسلام شهر، آنهم به گونه وحشيانه از زمين و آسمان با هلى كوپتر، و دزديهاى بيشمار خود و خانوادگى اش هم از اموال مردم و چپاول اشيا عتيقه زير خاك و ديكر موارد و از همه مهمتر انتخاب خود خامنه اى به رهبرى با حيله گريهايش و به خاك فلاكت كشيدن ايران و مردم اين سرزمين و وضعيتى كه ديگر همه به خوبى ميدانيم چه بر سلمان آورده اند اين جماعت عمامه به سر، ديكتاتورها هميشه احمقند
