شنبه، 14 شهریور ماه 1394 = 05-09 2015
ما از آمريكا هستيم و به آمريكا رجوع می‌كنيم!
روزنامه جوان (سپاه پاسداران): نامه استرجاع جمعي از فعالان سياسي ايران به «مردم امريكا» كه خود را «گروهي از فعالان، روشنفكران، روزنامه نگاران، حقوقدانان، استادان دانشگاه و اصلاح‌طلبان جامعه مدني ايران» معرفي كرده‌اند، نامه‌اي براي مردم امريكا نيست و حتي اميدي نمي‌رود كه اين نامه به رؤيت چند نفري از مردم امريكا برسد بلكه سندي است براي همگروه شدن «امريكازدگان» وطني كه با اين نامه قطب نماي عقل و قلب خويش را روي ميز رسانه‌ها گذاشته‌اند.
اين نامه ديرهنگام و بدهنگام در شرايط پس از تضمين وتوي اوباما و با امضاهاي محدود اما «تابلو» در اختيار رسانه‌ها قرار گرفته است، در واقع درست وقتي كه كار از كار گذشته و هدف از اين نامه نمي‌تواند همان چيزي باشد كه در متن آن آمده است: « در اين مقطع تاريخي حساس ما به شما رجوع مي‌كنيم. ما از شما مي‌خواهيم كه از اين فرصت بي‌همتا استفاده كنيد و به نمايندگان منتخب خود در كنگره در مورد حمايت از اين توافقنامه فشار بياوريد.»
اكنون شمار موافقان توافق هسته‌اي با ايران در سنا به 37 رسيده و انتظار مي‌رود بيش از اين تعداد هم بشود، به اين ترتيب ديگر نيازي به نوشتن نامه «رجوع به مردم امريكا» براي تضمين توافق نبود و نمي‌توان انتظار داشت مردم امريكا در پاسخ به اين نامه و براي نتيجه دادن چانه زني‌هاي اوباما از بالا، فشار از پايين را آغاز كنند، پس چرا چنين نامه‌اي نوشته شده است؟
نيم نگاهي به اسامي امضا كنندگان نامه نشان مي‌دهد از حزب منحل شده مشاركت تا ملي- مذهبي‌ها و تا اعضاي حزب كارگزاران و حزب تازه تأسيس و البته مجوز نگرفته اتحاد ملت ايران و اشخاص سياسي و فرهنگي بدون حزب اما فعال در حوادث سال 88 ايران همگي در آن حضور دارند و از هر حزب و گروه و مسلكي فرد شاخصي در فهرست امضا گنجانده شده كه مي‌تواند نشانه اضطرار و عجله باشد اما اين مجموعه امضاها يك اشتراك و ويژگي واحد دارند: امريكا دوستي!
امريكا دوستي «مسعود اديب، ابراهيم اصغرزاده، حسين انصاري راد، مصطفي بادكوبه اي، ابوالفضل بازرگان، عمادالدين باقي، حسين بني اسدي، صفا بي‌طرف، جعفر پناهي، محمد توسلي، غلامعباس توسلي، حميدرضا جلايي پور، علي محمد حاضري، جمشيد حقگو، محمدرضا خاتمي، سيدمحمدعلي دادخواه، محمد داوري، احد رضايي، پرويز زندي نيا، صادق زيباكلام، حامد سحابي، ماشاءالله شمس الواعظين، هاشم صباغيان، كيوان صميمي، اعظم طالقاني، عليزاده طباطبايي، فيض الله عرب سرخي، عليرضا علوي‌تبار، علي اصغر غروي، فريده غيرت، غفار فرزادي، محمد قوچاني، حسين كاشفي، غلامحسين كرباسچي، محمد كيانوش راد، اصغر كيميايي، مرضيه مرتاضي، جواد مظفر، بدرالسادات مفيدي، مصطفي معين، احمد منتظري، حسن موحدي ساوجي، عبدالله مؤمني، ميرموسوي، لطف الله ميثمي، محمد نعيمي پور، علي نظري، عبدالله نوري، صالح نيكبخت، هادي هادي زاده، ابراهيم يزدي» و دوستان جامانده شان!
غير از تهيه سند « شيفتگان امريكا » در ايران، نسبت ديگري هم مي‌توان به اين نامه داد؛ امضاكنندگان اكنون كه از تضمين توافق در امريكا مطمئن شده‌اند، نامه‌اي به مردم امريكا مي‌نويسند تا خود را در ثبت توافق شريك و بلكه مؤثر معرفي كنند و اگر مجلس ايران در ادامه بررسي برجام، آن را رد كرد، مردم امريكا عامل تضمين توافق و صلح و عشق(!) معرفي شوند و مجلس ايران (نمايندگان مردم ايران)عاملان شكست توافق و صلح و ثبات.
اما آيا ناظران داخلي و خارجي به چنين نامه فرصت‌طلبانه‌اي به ديد مثبت خواهند نگريست؟!
ملتي هستيم که هر چه خود داريم به بيگانه پيش کش کرديم و حق خود را از او گدايي ميکنيم قرآن ما شاهنامه فردوسي است و رهبر فکري و فرهنگي ما بابک خرم دين يعقوب ليث کريم خان مصدق سعدي و حافظ و عبيد ذاکاني است آمريک با تجاوز به بوميان آنسوي کره زمين به وجود آمده و اگر دخالتهاي او در کودتاي 28 مرداد نبود آخوند تا ابد خواب حکومت را ميديد
