محمد نوری زاد

همه با هم: آشغال ها را بروبیم!

یک: روز جمعه شانزده بهمن، ساعت ده صبح، ضلع شمالی چهار راه پارک وی، مقابل آتش نشانی، چشم به راه شماییم. دوستی برای من نوشته بود: از دزفول می آیم و با شما همراهی خواهم کرد. می گویم: نگران “برادران” نباشید. ما مگر قرار است چه بکنیم که بخواهند مزاحم ما باشند؟ ما محیط زیست خود را – برخلاف آنان – دوست داریم. می خواهیم اطراف خود را از وجود آشغال ها پاکسازی کنیم. اگر قرار باشد عده ای ” آشغال روب ” که دستکش بدست و کیسه بدست مشغول آشغال جمع کردن اند، برای حاکمیتِ به این گندگی نگران کننده باشد، خب چه فرقی است میان آشغال ها و این گنده ی نگران؟ اطمینان دارم همه با هم روز قشنگ و شاد و بیاد ماندنی ای را رقم خواهیم زد. آخر تا کی آشغال ها را در هر کجا بچشم ببینیم و بی تفاوت از کنارشان رد شویم. ما و شما باید تکلیف مان را با آشغال ها روشن کنیم. آشغال ها را یکی یکی برمی داریم و در زباله دان ها می اندازیم. کاری هم به زباله دانی تاریخ نداریم. آهای ای همه ی کسانی که به زندگی در کنار آشغال ها “عادت” کرده اید، این حرکت را قدر بدانید و با ما همراهی کنید.

دو: فرستادن آقای دکتر ولایتی – مشاور بین المللی رهبر – به مسکو برای آراستنِ “بعضی کارهای خاص” نشان از این دارد که: خود آقای روحانی و وزارت خارجه و جناب ظریف و کل دستگاه دیپلماسی اشان یعنی هیچ! وگرنه شخص ظریف نیز در این سفر همراه بود تا سخنِ درِ گوشیِ نانوشته ای در میان نباشد. من به اهداف اعلام شده ی سفرِ ولایتی به مسکو که نگاه کردم، دیدم همه ی این اهداف از وظایفِ ابتدایی و حتمیِ وزارت خارجه است. نه این که یک بابایی که در نظامِ قانونیِ کشور جایگاهی ندارد، دور از چشم دستگاه رسمی و قانونیِ وزارت خارجه گفتگوهایی انجام بدهد که در هیچ کجا ثبت نمی شود و در فردای وازدگی، مسئولیتی نیز پذیرفته نخواهد شد. می گویم: اگر آخوندها و روشنفکران و مبارزینِ سال های دور، شاه را بخاطر وابستگی اش به آمریکا می نواختند و تقبیح و مسخره می کردند، اکنون چرا در وابستگی که نه، در خمیرگونگیِ هست و نیست کشور در دست روسها سکوت کرده اند؟ این سر و سرّی که جناب رهبری با روس ها دارند و کل مملکت را فرش زیرپایشان فرموده اند، نباید صدایی و اعتراضی و تقبیحی بر بیانگیزد؟ راستی ما را با اینجور مباحث چه کار؟ بده ببینم آن کیسه های زباله را!