متن نامه ارسالی توسط این روزنامه نگار احامی جنبش سبز به شرح زیر است:

به نام خدا

جناب آقای جعفری دولت آبادی،
دادستان محترم تهران
با اهدا سلام و احترام،

پیرو نامه گذشته در خصوص درخواست مرخصی بنا به تقاضای جنابعالی و عدم استجابت مقام های عالیرتبه سیاسی و امنیتی، با تقاضای آزادی مشروط به دلیل گذراندن بیش از یک سوم دوران محکومیت؛ اجرای مواد ۵٠٢ و ۵٢٢ قانون آئین دادرسی؛ اعطای مرخصی استعلاجی منتهی به آزادی، در شرایطی که در حال حاضر بیش از نیمی از دوران حبس تحمیلی و حصر بیمارستانی را گذرانده ام، راهی جز دست زدن به اعتصاب غذا و دارو باقی نمانده است، همان تضییقاتی که احسان مازندرانی روزنامه نگار جوان کشورمان را به این مسیر رهنمون ساخت.

جناب دادستان شما گزارش های پزشکان معالج و مشاوران پزشکی بیمارستان محل استقرار اینجانب را چه در گذشته های دور ، چه در ماه های اخیر مطالعه کرده اید و اخیرا نیز گزارش نماینده پزشکی قانونی زیر نظر قوه قضائیه را ملاحظه فرموده اید. تمامی آن ها حاکی از وخامت اوضاع جسمی و روانی من ، به ویژه تشدید و افزایش بیماری های مزمن و جدید الحدوث در دوران بازداشت در بند ٢ الف سپاه مستقر در زندان اوین و حصر بیمارستانی طولانی اخیر است.
جناب جعفری دولت آبادی به دلیل پیشینه همکاری در خبرگزاری جمهوری اسلامی – ایرنا- شما بهتر از هرکس می دانید که اینجانب اهل مبالغه کردن یا تمارض نیستم، از این رو در جهت احقاق حقوق قانونی، شرعی و انسانی من و خانواده ام لازم است؛

١- از طریق دستور قانونی قاضی اجرای احکام دادسرای رسانه، هر چه سریع تر مواد ۵۰۲ و۵۲۲ قانون آئین دادرسی کیفری در مورد من اعمال شود و مقدمات تعلیق یا تبدیل حکم قضایی صادره و در نتیجه آزادی اینجانب فراهم آید.
٢- در غیر این‌صورت با اعطای مرخصی استعلاجی بلندمدت ، بنا به توصیه پزشکی قانونی، بستر لازم را برای به نتیجه رسیدن پروسه بند الف و صدور رای عدم تحمل کیفر هموار سازید.
٣- و در صورت موافقت نشدن با موارد پیش گفته، با توجه به گذشت نیمی از دوران محکومیت با مرخصی منتهی به آزادی اعلام موافقت نمایید.

در غیر این صورت، چاره ای جز گذشتن از سلامت وجان خود باقی نمی ماند و مجبور خواهم شد بار دیگر دست به اعتصاب غذا و دارو به ترتیب زیر بزنم:
الف- شروع اعتصاب غذا از روز ١١ مهرماه ٩۵ به مدت پانزده روز و اضافه کردن اعتصاب دارو در پی آن.
ب- شروع اعتصاب داروی تدریجی، همراه با اعتصاب غذای اولیه به مدت ١۵ روز تا زمان فرارسیدن سالگرد بازداشت غیر قانونی ام که تنها دلیل آن انتقادهای تراویده از نیش قلم بوده است، نه چیزی فراتر از ان؛ امری که از لحاظ شرعی و قانونی نه تنها خلاف و جرم نیست، بلکه به قول علی (ع) بر هر مسلمانی واجب است!
پ- پس از گذشت این یک ماه باید دید خدا چه قسمت خواهد کرد و دست سرنوشت مرا به کدام سو فرا خواهد خواند!

با سپاس فراوان
عیسی سحرخیز