این چرخش سریع کار را برای هدایت مریخ‌نورد از سوی ایستگاه‌های زمینی مشکل کرده است و عملا سامانه نرم‌افزاری هدایت این کاوشگر را ناکارآمد کرده است.به دلیل برآورد نادرست از وضعیت مکانی، این مریخ‌نورد چتر خود را زودتر باز کرده و همچنین فقط سه ثانیه از شلیک رانشی برای کاهش شدت ضربه ناشی از فرود استفاده کرده است در حالی که این زمان باید 30 ثانیه می‌بوده است. پس از این شلیک‌ها مریخ‌نورد وضعیت فرود آمدن را فعال کرده است در حالی که عملا هنوز فرود نیامده و در ارتفاع 3.7 کیلومتری سطح مریخ قرار داشت.در صورت موفقیت، هنگامی که بر روی سطح مریخ قرار می‌گرفت، شیاپارلی به اندازه‌گیری سرعت و جهت باد، رطوبت، فشار و دمای سطح و تعیین شفافیت جو می‌پرداخت.
این کاوشگر همچنین قرار بود تا به انجام نخستین اندازه‌گیری میدان‌های الکتریکی در سطح این سیاره بپردازد. شیاپارلی یک دوربین فرود نیز با خود داشت.شدت برخورد مریخ نورد شیاپارلی با سطح مریخ به خاطر سرعت 540 کیلومتر بر ساعتی آن بسیار زیاد بوده است و یک لکه سیاه رنگ بر سطح مریخ بر جای گذاشت که مدارگرد "سازمان ملی فضانوردی آمریکا"(ناسا) موفق شد از آن تصویربرداری کند.