اخیراً دو فعال حقوق بشری، آقایان دکتر محمد ملکی و محمد نوری زاد، در نامه ای خطاب به دبیر کل سازمان ملل و خانم عاصمه جهانگیر(گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران)، از قتل عام دهه ی شصت در ايران، به عنوان کشتار هولوکاستی یاد کرده و خواسته اند تا از آن واقعه با عنوان "هولوکاستِ شیعی در ایران" یاد شده و سران جمهوری اسلامی ایران در مجامع حقوقی و بین المللی به محاکمه کشيده شوند.

تلاش این آقایان، چون همه ی کسان ديگری که کشتار دهه ی شصت را یک نوع «نسل کشی» می نامند، قابل تقدیر است؛ به ويژه که این مبارزین در ایران هستند و چنین حق طلبی هایی در ایران زیر سلطه ی جمهوری اسلامی شرافت و شجاعت زیادی می خواهد. اما من ،با کمال احترام به این دو بزرگوار، فکر می کنم که «عنوان هولاست شیعی» برای چنان کشتاری درست نيست و چنين عنوانی می تواند به شدت سوء تفاهم برانگیز باشد.

نخست این که روشن نیست صفت «شیعی» به کشتار کنندگان بر می گردد یا کشته شدگان و اگر منظور کشتار کنندگان است، به نظر می رسد که بهتر باشد به جای «هولاکاست شیعی» ترکيب «هولاکاست جمهوری اسلامی» به کار رود؛ چرا که همه ی ما می دانیم هر شیعه ای راضی به چنین کشتار فجیعی نیست.

دوم این که اگر منظور کشته شدگان باشند آنگاه همه می دانیم که در این کشتار بسیارانی نه تنها شیعه نبودند، بلکه اصلاً مذهبی نداشتند و، ندیده گرفتن آن ها اگر اهانتی نباشد، حتماً نوعی بی توجهی نسبت به حق آن ها برای داشتن مذهبی دیگر یا بی مذهبی ست.

امیدوارم که این مبارزین به اين نکته توجه کرده و اصطلاح درست را در نامه خود به کار گیرند.

دوم سپتامبر 1917