پروانه سلحشوری نماینده تهران و رئیس فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی با اشاره به ارسال پیامک حراست قوه مقننه به نمایندگان برای خروج از تلگرام، به اعتمادآنلاین گفت: دو روز گذشته پیامکی از سوی حراست قوه مقننه ارسال شد با این مضمون که شما در پیام رسان‌های خارجی بخصوص تلگرام عضویت نداشته باشید و خبرهایتان را در پیام رسان‌های داخلی منتشر کنید.

او ادامه داد: سوال این است که زمانی که حراست مجلس به یک نماینده چنین پیامکی ارسال می‌کند با سایر افراد چگونه رفتار می‌کند.

رئیس فراکسیون زنان گفت: کسانی‌که به پیام‌رسان‌های داخلی کوچ کردند در کانالهایشان هیچ عضوی پیدا نکردند و خبررسانی صورت نمی‌گیرد. به همین دلیل و برای اینکه ما بتوانیم خبررسانی کنیم مجبور هستیم که از تلگرام استفاده کنیم. در عین حال بنده به شخصه با حکم یک بازپرس شعبه دو دادگستری تلگرام خود را مسدود نمی‌کنم.

سلحشوری گفت: شاید بعد از این پیامک نمایندگانی که برای تایید صلاحیت دور بعد نگران هستند از تلگرام خارج شوند. اما من نگران نیستم و برایم اهمیت ندارد که رد صلاحیت شوم. به نظر می‌رسد افراد ارسال کننده این پیامک‌ها می‌خواهند پرونده‌ای برای رد صلاحیت داشته باشند.

پیام رسان چادری؛ سوژه رسانه های جهان

استیکرهای جدید یکی از پیام‌رسان‌های جمهوری اسلامی، توجه رسانه‌های خارجی را به خود جلب کرد. در روز‌های اخیر ایموجی‌هایی در پیام رسان "سروش" منتشر شده که توجه رسانه‌های خارجی را جلب کرده است. در این ایموجی‌ها شعار‌هایی نظیر "مرگ بر آمریکا" دیده می‌شود.

شاید وجود چند استیکر در یک پیام‌رسان، چندان مهم به نظر نرسد. با این حال، رسانه‌های غربی به طور گسترده به این موضوع واکنش نشان دادند.

وبگاه بی‌بی‌سی انگلیسی در این باره نوشت: "ایران در تلاشی برای ترغیب میلیون‌ها ایرانی به ترک پیام‌رسان محبوب تلگرام، یک پیام‌رسان موبایلی تولید داخل را ترویج می‌کند که در آن ایموجی ‘مرگ بر آمریکا’ ذکر شده است".

علاوه بر این، وبگاه سی‌ان‌بی‌سی اعلام کرد: "ایران از عموم مردم می‌خواهد به یک پیام رسان جدید موبایلی منتقل شوند که در آن ایموجی ‘مرگ بر آمریکا’ وجود دارد".

مجله نیوزویک در همین رابطه با اشاره به استیکر‌های پیام‌رسان سروش نوشت: "از جمله ویژگی‌های این اپلیکیشن، وجود مجموعه‌های استیکر، شبیه به استیکر‌های تلگرام، است که می‌توان آن‌ها را در مکالمه‌ها به کار برد. این مجموعه‌ها شامل یک سری ایموجی از یک زن چادری است که علایمی در دست دارد. این علایم، برای آمریکا مرگ آرزو می‌کند. احساسات مشابهی نسبت به اسرائیل و فراماسون‌ها نیز وجود دارد".

نیوزویک نه تنها گزارشی در این باره منتشر کرده بلکه برای دریافت توضیحی درباره استیکر‌ها با طراحان سروش تماس گرفته، اما پاسخی دریافت نکرده است.

روزنامه دیلی میل نیز گزارش مفصلی درباره ایموجی‌های سروش منتشر کرد و آن‌ها را "التهاب‌آفرین" توصیف کرد. این روزنامه نوشت: "سروش سعی می‌کند از طریق ایموجی‌های ‘مرگ بر آمریکا و اسرائیل’، کاربران را جذب کند".

وبگاه میدل‌ایست‌آی سروش را "یک پیام‌رسان جدید مملو از ایموجی‌های ‘مرگ بر آمریکا’ " توصیف کرد و مدعی شد که ایموجی‌های این پیام‌رسان به اسرائیل، آمریکا و فراماسونری حمله می‌کند.

سایر رسانه‌ها مانند ساوث‌چاینا مورنینگ پست، گزارش‌هایی مشابه گزارش‌های فوق منتشر کرده‌اند.

هیچ عاقلی وارد پیام‌رسان داخلی نمی‌شود

روزنامه جمهوری اسلامی در مورد طرح جایگزینی پیام‌رسان داخلی به جای تلگرام نوشته است: تبلیغ استفاده از شبکه اطلاع‌رسانی داخلی در حالی صورت می‌گیرد که خبرهای موثقی حاکی از دسترسی راحت متولیان آن به اطلاعات شخصی کاربران می‌باشد و بدون احساس امنیت، هیچ فرد عاقلی به این محیط وارد نمی‌شود.

بهار نیوز هم نوشته است: تسلط فضای امنیتی بر حوزه اطلاع رسانی و رسانه‌ها و انحصار رسانه‌ای حاکمیت و نبود رسانه‌های فراگیر خصوصی، باعث شده است که نظام اطلاع رسانی در کشور ما ضعیف و نحیف بماند. عملکرد جناحی صدا و سیما و بسیاری از رسانه‌های وابسته به نهادهای خاص، اعتماد شهروندان را به نظام رسانه‌ای داخل مخدوش کرده اند. به همین دلیل هم، انسداد و فیلتر یک پیام رسان خارجی به معنای تضمین رفتار شهروندان برای استفاده از یک پیام رسان داخلی نخواهد بود. به ویژه آن که آن پیام رسان مطرح داخلی هم از آغازین روز معرفی برای جانشینی مشابه خارجی خود، با برچسب دولتی و حکومتی بین کاربران ایرانی همراه شده است.

فیلترینگ؛ طرحی شکست خورده است

روزنامه حکومتی ایران در سرمقاله خود به شکست طرح رژیم برای فیلترینگ تلگرام اعتراف کرد و نسبت به آن هشدار داد و نوشت:‌ موضوع فیلترینگ تلگرام مبهم است. به نظر می‌رسد این بحث بعد از اعتراضهای دی ماه 96 جدی شده که تلگرام با مسأله امنیتی و اعتراضهای مردمی‌ پیوند داده شد. هدف از فیلترینگ گسترش پیام رسانهای داخلی اعلام شده است. اما چطور مردم به گردانندگان شبکه‌های پیام‌رسان داخلی اعتماد کنند که طبیعتاًً نهادهای دولتی و حاکمیتی خواهند بود. یعنی همه حرف‌های دل خود را در شبکه‌یی بگذارند که به‌راحتی قابل دسترسی و اطلاع‌یابی و کاوش از سوی نهادهایی است که بعضاً مردم یا به آنها اعتماد ندارند یا از آنها احتراز می‌کنند. چون اینجا فضایی برای تبادل نظرات به‌صورت آزادانه و به دور از هراس‌های امنیتی است. این نکته هم البته قابل‌توجه است که حکومتها اتفاقاً باید از چنین فضاهایی استقبال هم بکنند که در حکم یک سوپاپ اطمینان عمل می‌کند و اگر بسته شود چه بسا برخی مسائل اصطلاحاً زیرزمینی و برای کشور (نظام) هزینه زا شود.