عارف پژمان
بهار نو اگر رسد ، صــــــــراحی کهن کجـــــاست
جوانه می زند جـــــــــنون، شراب ياسمن کجاست
درين جـــــــــــــزيره کی رسد صدا به گوش آشنا
ديار ميکشان چه شد، چمــانه کو، چمن کجاست !
درين گذر به سده ها ، ستاره ای ، رهــــــــا نشد
به پيشواز گل روم ، پرنده کو ، پرن کجــــاست !
ز شهــــــــــر بند مردگان و بوف کور ، خسته ام
غــــــــريو داش آ کلی ، غرو رکوهکن کجاست!
غـــــــم نگار يک طرف ، غم زمانه يک طرف
دکان ميفروش کو ، حريف صف شکن کجاست!
من آن نيم که جان دهــــــم به سايه سار بيد بن
شکوه چوب دار کو، شــــکوفه ء رسن کجاست !
سپرده ام سرنـــــوشت به دشت « آبجو » بگو
که قايق شکسته را مقام کو ، وطـــن کجاست
پيالهء دگر مــــــــــــــــده که از زبان فـتادم ام :
تنن تنن تنن، تنن تنن تنن تنن کجــــــــــاست !