از جمله بیژن اشتری، مترجم، در صفحه اینستاگرام خود با اشاره به گروگانگیری جمهوری اسلامی نوشت:

حضرات پس از دو سال دوندگی و خواهش و تمنا و زندانی کردن چند انسان بیگناه که اسمی جز گروگانگیری نمی‌توان روی آن گذاشت «موفق» شده‌اند شش میلیارد دلار پول فروش نفت به کره جنوبی را آزاد کنند. برای آزاد کردن این پول حتی متوسل به مصادره نفتکش کره جنوبی و به گروگان گرفتن بیست ملوان کره‌ای هم شده بودند. یادتان که هست؟ حالا ظاهراً جمهوری اسلامی می‌تواند شش میلیارد دلار کالاهای بشردوستانه (دارو و غذا) زیر نظارت قطر و عمان خریداری کند. یکی دو میلیارد هم قبلاً به همین ترتیب از پول ‌های مسدود نزد بانک های عراقی آزاد شده بود. مجموعا هشت میلیارد دلار.این عدد برای من آشناست. عراق صدام حسین هم پس از حمله به کویت مشمول قطعنامه تحریمی سازمان ملل متحد شد که بر اساس آن فقط می‌توانست سالی هشت میلیارد دلار نفت بفروشد و با آن غذا و دارو بخرد. اما صدام به اندازه کافی دیپلماسی حالیش می‌شد که توانست این مبلغ هشت میلیارد دلار را بدون گروگانگیری و نفتکش‌ربایی، نهایتا به هجده میلیارد دلار در سال برساند. صدام این‌قدر شعور داشت که توانست صد میلیون شهروند غربی را برای مخالفت با همین تحریم‌ها به خیابان‌های لندن و نیویورک و دیگر پایتخت‌های غربی بکشاند. بله می‌پذیریم که تحریم شده‌اید اما حداقل می‌توانید طوری مقابله کنید که باعث انزجار جامعه جهانی و موجب خجالت جامعه ایرانی نشوید. صدام هم‌ تحریم بود اما جوری مقابله کرد که تقریبا همه افکار عمومی جهان را پشت سرش داشت. حالا کاری ندارم که دیکتاتور بود. باری نفت بفروشی و برای گرفتن پولت مجبور باشی دست به گروگانگیری بزنی؟ واقعا چه زمانی می‌خواهید پی ببرید که یک جای کار شما، یک جا که نه همه جای کار شما ایراد دارد. این نحوه «تجارت» شما مایه آبروریزی است. این تجارت نیست، این حقارت و خجالت است برای هر ایرانی که متاسفانه شما نماینده رسمی‌اش در جهان هستید. ما چه جوری بگیم که از این رفتارهای شما خجالت میکشیم؟ چه جوری بگیم که این رفتارها همه امکانات بالقوه و بالفعل این مملکت را برای مراوده و تعامل انسانی با جهان نابود می‌کند؟ چه زمانی می‌خواهید پی به جاهلیت خود ببرید؟ آیا این اوج جهالت نیست که اسم این رفتارتان را دیپلماسی عزتمندانه بگذارید؟

محمدحسین کریمی‌پور، فعال سیاسی، هم در صفحه توئیتر خود نوشته است: این شکل آزادسازی پول ایران، از برنامه نفت در برابر غذا در دوران صدام حسین ذلیلانه‌تر است و در ادامه نوشته که پول ایران توسط بانک قطری و فقط برای غذا و دارویی که آمریکا تایید کند و شرکت‌های قطری تامین کنند، قابل آزادسازی‌ست؟ با نابالغ و سفیه، این جور رفتار می‌شود!..