شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی روز چهارشنبه ۵ ژوئن (۱۶ خرداد) با تصویب قطعنامه‌ای از تهران خواست همکاری‌های خود را با این سازمان افزایش دهد و محدودیت‌های اخیر برای بازرسان این نهاد را لغو کند.

نیویورک تایمز به نقل از منابع خود گفته است «متن [ابتدایی] قطعنامه پیشنهادی چنان تند بیان شده بود که می‌توانست واکنش‌های شدیدی را در تهران به دنبال داشته باشد» و از این رو مقامات دولت بایدن «آشکارا نگران شده بودند».

به گزارش یورونیوز، مطابق اطلاعات منتشره آنها به همتایان اروپایی خود اعلام کرده بودند که با نگرانی‌هایشان هم‌عقیده‌اند، اما «نمی‌خواهند از قطعنامه‌ای غیرقابل اجرا حمایت کنند که ممکن است رژیم ایران را وادار سازد برنامه هسته‌ای خود را توسعه دهد و تنش‌ها را تشدید کند».

این در حالیست که به اعتقاد کشورهای اروپایی، هزینۀ انفعال در قبال پیشروی‌های برنامۀ اتمی رژیم ایران از این پس سنگین‌تر از خطر افزایش تنش در خاورمیانه است.

در واکنش به این خبر وال استریت ژورنال در مطلبی به قلم جان بولتون نوشت: بایدن برای مماشات با تهران به افراط می‌رود. او تا آنجا نرم عمل می کند که متحدان اروپايی را از پی گرفتن پرونده رژیم ایران در آژانس اتمی بازمی‌دارد. وقتی یک رئیس‌جمهور ایالات متحده از متحدان آمریکا می خواهد که آژانس سازمان ملل علیه یک تروریست اشاعه دهنده سلاح اتمی نرمش به خرج دهد، جهان واقعا وارونه شده است.

او نوشت: آقای بایدن دو هدف دارد. اولین مورد این است که قیمت بنزین را پایین نگهدارید (بهای نفت بالا نرود) و تنش های خارجی را قبل از انتخابات نوامبر به حداقل برسانید. دوم، وسواس اوباما و بایدن برای مماشات با آیت‌الله‌های ایران است، به این امید که اگر با آنها خوب رفتار شود، کمتر قرون‌وسطایی خواهند بود و مطیع‌تر خواهند شد. اما این دو هدف گمراه کننده و حتی خطرناک هستند.

آقای بایدن که نمی‌تواند سرنگونی آیت‌الله‌ها را تصور کند، نمایندگانی را برای گفتگو فرستاده تا از رژیم ایران بخواهند تا قبل از انتخابات نوامبر اوضاع را تشدید نکنند. گویا رفتار با چنین حکومتی به‌گونه‌ ای است که آنها حرف آخر را می‌زنند و این از همه چیز بدتر است. دعا کنید برای این‌که آقای بایدن با واقعیت بیدار شود، شاید این تنها امید جهان باشد!