روزنامه شرق در گزارشی نوشت: نمایندگانی قرار است برای بیش از ۸۰ میلیون ایرانی تصمیم بگیرند و قانون وضع کنند که حتی تعداد آرای‌شان به ۱۰ هزار رأی نرسیده است! هرچند مجلس یازدهم هم با آرای حداقلی شکل گرفت، اما اکنون رکورد‌های حداقلی‌بودن هم در حال جابه‌جایی است و نفر اول تهران یک‌چهارم نفر اول دوره قبل رأی دارد و بعضی حوزه‌ها آرای باطله یا اول است یا دوم یا حتی جمع آرای سه نفر اول به اندازه نفر اول همان حوزه در دوره قبل نیست؛ مانند تهران. دراین‌بین آرای بعضی نمایندگان حتی به ۱۰ هزار رأی هم نرسیده است. برای نمونه در یکی از حوزه‌های انتخابیه یک نماینده توانسته با کسب هشت‌هزارو ۱۴۷ رأی به‌عنوان منتخب مردم یکی از شهرستان‌های گیلان کرسی مجلس شورای اسلامی را به خود اختصاص دهد یا در استان مرکزی، در حوزه انتخابیه محلات و دلیجان، یک نماینده با کسب پنج‌هزارو ۴۹۳ رأی از مجموع ۲۱هزارو ۴۶۱ رأی مأخوذه، به مجلس شورای اسلامی راه یافت. وقتی جزئیات آرا بررسی می‌شود، متوجه تغییر نوع نگاه رأی‌دهندگان و هدف از مشارکت می‌شویم که جای بحث و بررسی جدی دارد؛ حتی سطح حضور رأی‌دهندگان سنتی هم در این دوره جای بحث و تحلیل دارد.

فیلم زیر: رمزگشایی از موفقیت بزرگترین پروژه تحریم انتخابات رژیم ملاها