شاید جریان به نفع بایدن هم تغییر نکند. برخی از مسئولان نظر سنجی در حزب دموکرات می گویند که حمایت از جو بایدن، «در هر معیاری در مقایسه با سال 2020»، کاهش یافته است.

اما چرا بایدن علیرغم دستاوردهای اقتصادی محبوبیت خود را از دست می دهد؟ چندین دلیل نسبتا واضح وجود دارد، ساده ترین آنها را می توان به سن و ادعای مطرح شده درباره از دست دادن حافظه بایدن دانست. البته شخص بایدن این ادعا را قویا تکذیب می کند.

ناکامی دولت وی در جلوگیری از جریان مهاجران غیرقانونی به ایالات متحده (تعداد ورودی از سال 2020 تقریباً دو برابر شده است) را می توان دلیل دوم دانست. آخرین که البته کم اهمیت ترین نیست، این واقعیت است که حتی اگر تمام شاخص های اقتصاد کلان در حال اوج هم باشند اما بسیاری از امریکایی های عادی از وضعیت اقتصادی موجود آسیب دیده اند . نظرسنجی اخیر سی‌بی‌اس نشان داد که 65 درصد از آمریکایی‌ها اقتصاد دوران ترامپ را خوب به یاد می‌آورند، اما تنها 38 درصد آن‌ها همان ارزیابی مثبت را از اقتصاد فعلی در دوران بایدن ارائه می‌کنند.

با این حال، این به هیچ وجه تمام داستان نیست. سیاست خارجی ممکن است در اینجا نقش داشته باشد. در حالی که ممکن است سیاست خارجی بایدن نمرات خوبی هم از سوی حامیان او در داخل کشور و هم از جانب متحدان آمریکا در خارج از کشور، به ویژه آنهایی که نگران بازگشت ترامپ به کاخ سفید هستند، دریافت کند اما همه چیز در این حوزه لزوما به نفع آقای رئیس جمهور نیست.

جنگ در اوکراین را در نظر بگیرید. درست است که اکثریت آمریکایی ها در کنار یکدیگر در مقابل روسیه قرار دارند اما انزواطلبی ترامپ نظر بخش هایی از رای دهندگان آمریکایی را جلب کرده که معتقدند کمک نظامی به اوکراین اشتباه است اگر قرار باشد این کمک منجر به طولانی شدن جنگی شود که همین حالا هم دورنمایی برای پایان آن وجود ندارد. جو بایدن در سال 2021 تصمیم جنجالی پایان دادن به جنگ همیشگی آمریکا در افغانستان را گرفت. آیا ترامپ هم می تواند تصمیم مشابهی درباره اوکراین در صورت انتخاب شدن بگیرد؟

در حالی که ممکن است خطرات احتمالی رها کردن اوکراین بیشتر باشد اما بسیاری از آمریکایی ها معتقدند که می توانند به شخصی رای دهند که قول داده به این جنگ های همیشگی و این بار در اوکراین از طریق مذاکره با پوتین پایان دهد.

چین باید یکی دیگر از دردسرها در حوزه سیاست خارجی برای بایدن باشد. بایدن و ترامپ هر دو موافق هستند که چین تنها قدرت در نظام بین الملل است که هم می خواهد و هم می تواند نظم جهانی به رهبری ایالات متحده را بر هم بزند. اما دولت بایدن باید بتواند از ایده تعامل با چین با ذکر دلایل آن دفاع کند. این رویکرد می تواند برای شرکت‌های آمریکایی که در چین فعالیت می‌کنند یا آن دسته از نخبگان سیاسی که معتقدند می توانند راهی برای همزیستی مسالمت آمیز با یک قدرت جهانی دیگر پیدا کنند، جالب و جذاب باشد.

با این حال، در شرایط سخت سیاست آمریکا که 81 درصد از جمهوریخواهان، 59 درصد از مستقل ها و 56 درصد از دموکرات‌ها، چین را تهدیدی حیاتی می‌دانند، سیاست تعامل بایدن با چین می تواند حمله به او از سوی جمهوری خواهان را به اتهام مماشات دولتش با پکن آسان تر کند.