عبدالرضا داوری نوشت: «در ابرشهر ۹ میلیونی تهران فقط ۱۴۲ نمازگزار تا پایان خطبه اول کاظم صدیقی حضور یافته‌اند! یعنی از هر ۵۰ هزار شهروند تهرانی بالای 15 سال، فقط یک نفر در نماز جمعه به امامت صدیقی حاضر شده است حتی حزب‌اللهی ها و مذهبی‌های سنتی هم به امامت صدیقی معترضند!»

عباس عبدی هم در این باره نوشت: ادامه امامت جمعه آقای صدیقی معنای روشنی دارد. این که آنچه افشا شده از نظر آقایان هیچ چیز جدیدی نیست همه موارد را می‌دانستند یا این رفتار را ناقض عدالت به عنوان شرط امامت جمعه نمی‌دانند. طبعا سایر ائمه جمعه تهران و کشور هم با چنین گزاره‌هایی هماهنگ هستند.
⁩
‏آنان که چنین تصمیمی گرفتند.
‏او که قرار است امر به تقوا کند.
‏آنان که قرار است از جانب او به تقوا توصیه شوند.
‏آنان که وظیفه دارند ماله بکشند.
‏آنان که سکوت‌ کرده‌اند.

احمد زیدآبادی هم نوشت: به فرض بی‌گناهی آقای صدیقی، او حداقل در مظان اتهام و مورد حساسیت شدید جامعه است. با یک محاسبهٔ دم‌دستی به نفع خود او هم نیست که در مقابل انظار عمومی به عنوان خطیب جامعه حاضر شود. اگر غرض از دعوت او برای اقامهٔ نماز جمعه، تبرئهٔ او از اتهام‌های مطرح‌شده باشد، نه فقط بی‌اثر است، یلکه افکارعمومی آن را به عنوان دهن‌کجی نسبت به خود تلقی می‌کنند. بنابراین، چنین تصمیمی چنان آشوبی در اذهان مردم ایجاد می‌کند که پس از آن، نه می‌توان فرد بی‌گناهی را از اتهام غیرمستند تبرئه کرد و نه می‌توان گناهکاری را بر اساس مستندات محکمه‌پسند محکوم دانست. به نظر می‌رسد عده‌ای عزم‌شان را جزم کرده‌اند که هیچ اعتباری برای هر امر معتبری باقی‌ نگذارند!

فیلم زیر: تمام کسانی که پشت این فاسق کذاب نماز خوانده‌اند باید نمازشان را اعاده کنند. (نمازشان باطل است و باید دوباره بخوانند.).