محمود امیری‌مقدم، مدیر این سازمان در این خصوص گفت: « شریفه محمدی، پس از ماه‌ها سلول انفرادی و شکنجه، بدون دادرسی عادلانه، در دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شده است. علاوه بر غیرانسانی بودن، این حکم هیچ‌گونه وجاهت قانونی ندارد. صدور حکم اعدام برای یک فعال کارگری اوج وحشت حکومت از هرگونه کنشگری صنفی را نشان می‌دهد. ما از جامعه ‌جهانی و بخصوص تشکل‌های کارگری، به‌ویژه سازمان جهانی کار می‌خواهیم تا برای نجات جان شریفه محمدی و دفاع از حقوق قانونی او تلاش کنند».

بنا به اطلاع سازمان حقوق بشر ایران، شریفه محمدی، فعال کارگری محبوس در زندان مرکزی رشت (لاکان)، یک روز پیش از برگزاری دور دوم انتخابات ریاست جمهوری، در شعبه اول دادگاه انقلاب رشت به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.

شریفه محمدی، ۴۵ ساله، اهل میانه در آذربایجان شرقی و ساکن رشت، روز ۱۴ آذر ماه ۱۴۰۲ بازداشت و چند ماه را تا دی ماه همان سال در سلول انفرادی گذراند. طبق گزارش‌هایی که پیشتر منتشر شده، شریفه محمدی در دوران بازداشت (آذر تا دی ۱۴۰۲) برای اخذ اعتراف اجباری شدیدا مورد فشارهای روحی و جسمی شدید و همچنین محروم شدن از حق تماس تلفنی و ملاقات با خانواده قرار گرفته است.

درحالی اتهام بغی برای شریفه محمدی صادر شده که طبق اظهارات نزدیکان وی: «شریفه محمدی هیچ فعالیت مسلحانه‌ای نداشته و تنها برای فعالیت‌های مسالمت آمیز خود در تشکل‌های کارگری به اعدام محکوم شده است. در تمام طول بازداشت شریفه تحت شکنجه‌های جسمی و روحی قرار داشته است».

براساس ماده ۲۸۷ قانون مجازات اسلامی، «باغی» کسی است که علیه «اساس نظام جمهوری اسلامی» دست به مبارزه و اقدام «مسلحانه» بزند.

پیشتر نیز با اتهام «بغی» برای توماج صالحی، خواننده رپ اعتراضی حکم اعدام صادر شده بود که این حکم بعدا به حبس تبدیل شد.

منابع رادیوفردا نیز می‌گویند که شریفه محمدی به‌رغم «دغدغه‌مندی» اجتماعی، هیچ‌گونه فعالیت سیاسی نداشته و صدور حکم اعدام علیه این فعال کارگری با اتهام انتسابی «بغی» از سوی دستگاه قضایی، با هدف «ارعاب جنبش کارگری» ایران انجام گرفته است.

دخترعمۀ شریفه ساکن سوئد، به این رادیو گفته است: «اگرچه باور داریم چنین حکمی اجرا نخواهد شد اما هنوز در شوک هستیم». او با تأکید بر «دغدغه‌مندی» این فعال کارگری افزود: «در تمام خانواده،‌ هر گاه کسی به کمک احتیاج داشت، روی شریفه حساب می‌کرد.»