جاوید رحمان امروز دوشنبه گفت که نباید اجازه داد حکومت ایران و رهبرانش از جنایت علیه بشریت و نسل‌کشی فرار کنند.

او تاکید کرد که در نقض فاحش حقوق بشر، صرفنظر از اینکه چه زمانی انجام شده است، نباید مصونیت وجود داشته باشد.

در گزارشی که جاوید رحمان منتشر کرده است شواهدی از «نسل‌کشی» و «جنایت علیه بشریت» در دهه ۶۰ خورشیدی ارائه شده است، از جمله در جریان سرکوب و حذف بهائیان، کردها، و زندانیان سیاسی که در دهه ۶۰ و به ویژه تابستان سال ۱۳۶۷ اعدام شدند.

به گزارش بی بی سی، در این تحقیق آمده است «گزارشگر ویژه با در نظر گرفتن مطالب مختلف و اسناد موجود، معتقد است که کارزار علیه بهائیان بلافاصله پس از انقلاب ۱۳۵۷ با هدف نابودی و احتمالا نسل‌کشی دنبال شده است.» بنابر گزارش جاوید رحمان، جرایم علیه بهائیان تا امروز ادامه یافته است.

آقای رحمان که تا چند روز دیگر این مأموریت خود را به یک گزارشگر دیگر سازمان ملل واگذار خواهد کرد، روز دوشنبه اول مرداد گزارشی را درباره اقدامات جمهوری اسلامی علیه مخالفان خود در سه سال ۱۹۸۱، ۱۹۸۲ و ۱۹۸۸ منتشر کرد.

او در این گزارش به اعدام‌های فراقضایی و بی‌قاعده هزاران مخالف سیاسی محبوس در زندان‌ها اشاره کرده است و همچنین جنایت علیه بشریت در قالب شکنجه، آزار و ناپدیدسازی اجباری را برشمرده است.

گزارشگر ویژه امور ایران یادآوری کرده است «جنایت‌های بی‌رحمانه» قید شده در دهه شصت خورشیدی که در سراسر ایران رخ داده‌اند، نمایانگر «بدترین و فاحش‌ترین» شکل نقض حقوق بشر در حافظه زنده ما است که مقام‌های عالی‌رتبه یک حکومت علیه مردم خود مرتکب شده‌اند.

به گزارش رادیو فردا، جاوید رحمان در گزارش تازه خود درباره اقدام‌هایی که در سال‌های دهه ۱۳۶۰ رخ داد، نوشته است: «در میان اعدام‌ها زنانی وجود داشتند که برخی از آنها پیش از اعدام مورد تجاوز جنسی قرار گرفتند و بسیاری از اعدام‌شدگان کودکان بودند.»

گزارشگر ویژه امور ایران در گزارش خود تأکید کرده که «رژیم ایران و رهبران آن نباید از عواقب جنایات علیه بشریت و نسل کشی خود بگریزند.»