روزنامه مردمسالاری: «شگفتا از دولت و مجلس که تماشا مي‌کنند تا ايران، قهرمان تورم جهاني گردد‌!» اشتباه نکنيد اين عبارت از بنگاه‌هاي سخن پراکني بيگانه نيست. از دهان دشمن هم بيرون نيامده؛ از زبان نماينده مجلس شوراي اسلامي‌است . از زبان نماينده کارگراني است که بر کنه قضايا آشناست؛ يعني خواسته است که بي‌دغدغه از آينده خود و فقط به سبب ترس از آينده آينده خود، حقايق را آنچنان که هست ببيند. اين گفته‌ها که در نطق ميان دستور هفته پيش مجلس بازگو شد، بازتاب زخم‌هاي ناسور قشري است که تورم امانشان را بريده است. زخم‌هايي که فقط اهل درد از آن باخبرند . حکايت شکم‌هاي گرسنه است و بيداد مستمر بيکاري و صعود لحظه‌اي قيمت‌ها. اين دردها را فقط اهل درد درمي‌يابند و مي‌دانند نه کساني که از محله رئيس‌جمهور خريد مي‌کنند!

لازم به يادآوري است که اين وضع کنوني، پيامد آن تفکري است که تا چند سال مي‌گفت که «قطعنامه‌ها و تحريم‌ها کاغذ پاره است» و باز چند سال ديگر هم مي‌گويد که « قطعنامه‌ها و تحريم‌ها، کاغذپاره نيست» و اين دور تسلسل باطل تا به دير، گريبانگير ماست و کسي هم نمي‌خواهد به ياد بياورد که در گذشته چه گفته است! باور کنيد که تا دنياي نقد در جامعه ما بيمارگونه است ما حقايق را آن چنان که هست و واقعيت دارد، نمي‌بينيم. درست مثل درصد تورمي‌که مراکز رسمي‌ما اعلام مي‌کنند و کاري هم ندارند که در بازار و اقتصاد و زندگي مردم چه مي‌گذرد و اسفا که مجلس و دولت هم همان آمار اعلام شده را مبناي مصوبات خود قرار مي‌دهند در حالي که رنج‌ها و مصايب قشر آسيب‌پذيري مثل کارگران و کارمندان، بغض فروخورده‌اي است که آرزويي جز عمل به قانون و مصوباتي که خودتان تصويب کرده‌ايد، ندارند و از شما مي‌خواهند که در وجود دوستان و ياران خود، فقط «‌هنر‌« نبينيد و تعريف‌هاي بي‌مبنا را در بوق‌ها ندميد و اجازه ندهيد که فاصله طبقاتي به مرز انفجار برسد . چون پوست شکم‌هاي به پشت چسبيده با شکم‌هاي دوسه روز از صاحبانشان پيش افتاده، سازگاري مدام نخواهند داشت و صبوري هم، جاودانه نيست .