چند شب پیش شبکه مستند سیما، اثری را به اسم فیلم مستند پخش کرد که نوعی توهین مستقیم به شعور مخاطب بود.
به گزارش ایسنا، بابک مرادی - مستندساز - در یادداشتی نوشت: خلاصه داستان اینکه عده‌ای دوربین برداشتند و ناگهان به فکر افتادند که به گرم‌ترین نقطه کره زمین سفر کنند. رفتند به یکی از ادارات جغرافیایی. آقای دکتری آنجا بود که از روی نقشه و عکس‌های هوایی و مشخصات و مختصات، جایی را در کویر لوت مشخص کرد که پایین‌ترین نقطه فلات ایران است بنابراین گرم‌ترین نقطه کره زمین است. گروه که گرم‌ترین نقطه را پیدا کرده بود دکتر یاد‌شده را برداشت و رفت سراغ پروفسور! پروفسور هم که خیلی علاقه به تلویزیون دارد همراه شد. رفتند سوار هلیکوپتر شدند، رفتند در جایی از کویر نشستند. مسوول تدارکات سبد پلاستیکی بساط چای و قهوه و بیسکویت و هات‌چکلت را برداشت. 200، 300 قدمی رفتند دکتر هیجان‌زده در نطقی ملی - میهنی ثابت کرد که اینجا پایین‌ترین نقطه کویر است بنابراین گرم‌ترین نقطه زمین است! پروفسور که از هلیکوپترسواری حالش خوب شده بود تصدیق کرد و مبالغی حرف‌های همیشگی را در فرق میان کویر و صحرا و نمکزار تکرار کرد. آنان سپس چای و بیسکویت در گرم‌ترین نقطه کره زمین خوردند و به سلامتی سوار هلیکوپتر شدند و برگشتند و «فیلم مستند سفر به گرم‌ترین و فلان و بهمان» تمام شد؛ به همین سادگی! در واقع با این مستند، روح «آموند سن» کاشف قطب جنوب، «هیلاری» کاشف اورست و کاشفان سرچشمه نیل و آبشار ایگواسو و غیره را در گور لرزاندند و برای ‌هزارمین‌بار ثابت کردند که هنر نزد ایرانیان است و بس!

در این به اصطلاح فیلم مستند علاوه بر ساختار بسیار ضعیف، اطلاعات غلط علمی و جغرافیایی نیز به مخاطب داده شد. به قول اصفهانی‌ها قاشق‌ساختن که کاری ندارد، دو تا می‌زنی دراز می‌شود، یکی می‌زنی پهن می‌شود، می‌شود قاشق! خدا رحمت کند پدر کاشف دوربین دیجیتال را که همه را عکاس و مستندساز کرد. واقعا رییس شبکه مستند با سوابق طولانی در مدیریت سیما و سابقه دانشگاهی چه فکر کرده است؟ آیا شعور مردم ایران در همین حد است؟ آیا به بهانه بی‌پولی، هر اثر نازلی را می‌توان به خورد مردم داد؟ آیا مملکت اینقدر قحط‌الرجال است؟ آیا آدم‌هایی مثل «منوچهر طیاب» و «محمدعلی اینانلو» عمرشان را هدر داده‌اند؟ آقایان بهتر است سکوت کنید! مردم ایران راضی‌اند که از صفحه تلویزیون برفک تماشا کنند تا اینکه اینگونه برنامه‌ها را ببینند.