همزمان با ارجاع پرونده به شعبه ۱۵ دادسراي ناحيه ۶ تهران – خارك – بازپرس «شاپور بيرانوند» بلافاصله براي پيگيري موضوع راهي بيمارستان فيروزآبادي شد. وي به دنبال تحقيق از مسئولان بيمارستان وقتي پي برد يكي از بيماران مذكور به نام «برات مهدوي‌نيا» به آسايشگاه خيريه كهريزك انتقال يافته راهي آسايشگاه شد. «برات» - ۶۰ ساله – با مشاهده بازپرس ناگهان به گريه افتاد و با صداي بغض‌آلود گفت: از خدا مي‌خواهم هر چه زودتر مرا از اين همه درد و سختي نجات دهد.

دوست دارم بميرم و اين وضعيت را نبينم. وي كه بشدت سوخته بود بريده بريده گفت: درباره زندگي‌ام چيز زيادي يادم نمي‌آيد. اما تا آنجا كه يادم هست اهل اردبيلم و ۴۵ سال قبل همراه پدرم به تهران آمدم. وقتي بزرگتر شدم در پخش پوشاك كار مي‌كردم و پس از ازدواج صاحب ۲ پسر شدم. همسرم هم ۱۶ سال قبل فوت كرد و حالا از فرزندانم بي‌اطلاعم.

وي درباره علت سوختگي‌هايش نيز گفت: «از چند سال قبل به خاطر فقر و مشكلات مالي در يك انبار حوالي خيابان جي تنها زندگي مي‌كنم. اما سه هفته قبل ناگهان گاز پيك‌نيك آتش گرفت و من بشدت سوختم. اما نمي‌دانم چه‌طور و چه‌كسي مرا به بيمارستان منتقل كرده و چند روز بيهوش بودم. اما وقتي به هوش آمدم تمام بدنم درد مي‌كرد و زخم بستر گرفته بودم. هيچ‌ چيز هم به خاطر نمي‌آورم و نمي‌دانم چگونه از بيمارستان منتقل شدم.

شناسايي سومين بيمار رها شده

بازپرس در حال تحقيق از مرد نگون‌‌بخت بود، كه يكي از مسئولان آسايشگاه با معرفي زن سالخورده ديگري به نام «شوكت كريمي» - ۷۰ ساله- گفت: اين زن نيز سرنوشتي مشابه دو بيمار ديگر دارد. وي نيز روز ۳۱ فروردين، از بيمارستان... به اين آسايشگاه منتقل شد. اما او شرايط زندگي در اين مركز را نداشت. به همين خاطر دوباره به بيمارستان بازگردانده شد. اما بعد از ظهر همان روز وي را در بيابان‌هاي اطراف كهريزك رها كرده بودند كه از سوي اهالي محل به آسايشگاه منتقل شد.