امروز جنگ به خاطر محتوای قرآن‏ است

جوان آنلاین: مراسم بزرگداشت شهداي قرآن روز پنج‌شنبه با حضور جمعي از نخبگان، طلاب و بسيجيان کشورهاي افغانستان، عراق، پاکستان و هند با حضور اسفندياري معاون روابط بين‌الملل سازمان بسيج مستضعفين، آيت‌الله اختري دبيرکل مجمع جهاني اهل‌بيت(ع) و حجت‌الاسلام پناهيان برگزار شد و در اين مراسم صابر خراساني و حاج‌صادق آهنگران شعرخواني و مديحه‌سرايي کردند.
حجت‌الاسلام پناهيان در مراسم بزرگداشت شهداي قرآن که در حسينيه الزهراء(س) سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي برگزار شد، اظهار داشت: خداوند متعال در قرآن کريم فرمودند ما قرآن را با اقتدار نازل کرديم و آن را حفظ خواهيم کرد. حجت‌الاسلام پناهيان با بيان اينکه خداوند قرآن کريم را با معجزه حفظ نمي‌کند، افزود: در طي هتک حرمت به قرآن کريم از من پرسيدند، چرا بلايي آسماني نازل نشد؟ پاسخ دادم، شايد به اين دليل است که خداوند متعال ديد مسلمانان قدرت حفظ قرآن را دارند. وي خاطرنشان کرد: وقتي ملت افغانستان در جايگاه مسئوليت دفاع از حريم قرآن قرار مي‌گيرند، بايد به اين مسئوليت خودشان افتخار کنند.
آيت‌الله محمدحسن اختري دبير کل مجمع جهاني اهل‌بيت(ع) نيز در اين مراسم گفت: جريان مقابله با پيامبران خدا و کتب آسماني در تاريخ زياد اتفاق افتاده است. لذا وظيفه تک تک مسلمانان است که در برابر چنين رويدادهايي مقابله کنند.
وي افزود: دشمنان بايد بدانند مسلمانان اين جنايت‌ها را تحمل نخواهند کرد و با تلاش و کوششان در برابر اين کارها ايستادگي مي‌کنند چرا که هستي مسلمانان قرآن و دين‌شان است.
همچنين اسفندياري معاون روابط بين‌الملل سازمان بسيج مستضعفين در اين مراسم اظهار داشت: شهداي افغانستان نشان دادند که در موضوع قرآن، پيامبر(ص) و اصول دين اسلام هيچ شک و شبهه‌اي وجود ندارد لذا جان خودشان را در اين راه فدا کردند.
اسفندياري يادآور شد: در کنوانسيون ژنو قوانين و حقوقي براي کشورهاي اشغال شده آمده است که نيروي اشغالگر حق توهين به مقدسات آن ملل را ندارد اما تاکنون اين موضوع در افغانستان و عراق رعايت نشده است. اميدواريم به برکت خون شهدا زمينه خروج نهايي آمريکا و ناتو از منطقه فراهم شود.
تكريم قرآن را از خودمان شروع كنيم
خداوند متعال در آيه سي‌ام سوره فرقان مي‌فرمايد:«قَالَ الرَّسُولُ يا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا» (و پيامبر [خدا] گفت: پروردگارا قوم من اين قرآن را رها كردند. ) در تفسير اين آيه گفته‌اند اين سخن از جمله سخناني است كه رسول خدا در روز قيامت به پروردگار خود، بر سبيل گلايه و شكايت عرضه مي‌دارد.
جا دارد كه در حال حاضر ما بينديشيم تا چه اندازه به قرآن نزديكيم و چرا و چگونه قرآن را از خود دور ساخته‌ايم؟ آيا ترك‌كردن قرآن (كه با لغت «مهجور» از ريشة «هَجْر» به معناي تَرك، در اين آيه آمده است) عين بي‌احترامي به قرآن و بدتر از آتش‌زدن به آن نيست؟
استاد شهيد مطهري(ره) در كتاب ارزشمند «جاذبه و دافعه علي(ع)» در جايي كه دربارة به نيزه كردن قرآن توسط سپاه معاويه بحث مي‌كند، استدلال‌هاي محكم و زيبايي مي‌آورد كه ثابت مي‌كند روح قرآن، ارزش معنوي و اهميت عمل به قرآن بسيار بالاتر از حرمت خط و
كاغذ و جلد قرآن در مقابل حقيقت آن‏، ارزش و احترامي ندارد. حقيقت و جلوه راستين قرآن منم. اينها كاغذ و خط را دستاويز كرده‏اند تا حقيقت و معني را نابود سازند. كاغذ و كتابت‏ احترامش به خاطر معني و محتواست. امروز جنگ به خاطر محتواي قرآن‏ است
كاغذ و جلد آن است. در جنگ صفين در آخرين روزي كه جنگ داشت به نفع علي(ع) خاتمه مي‌يافت و يك قدم تا پيروزي نهايي فاصله بود، معاويه و عمروعاص دستور دادند سربازان قرآن‌ها را بر سر نيزه‌ها بلند كنند كه مردم! ما اهل‏ قبله و قرآنيم. استاد مطهري مي‌نويسد:«علي فرياد برآورد بزنيد آنها را، اين‌ها صفحه و كاغذ قرآن را بهانه‏ كرده مي‏خواهند در پناه لفظ و كتابت قرآن خودشان را حفظ كنند و بعد به‏ همان روش ضد‌قرآني خود ادامه دهند.
كاغذ و جلد قرآن در مقابل حقيقت آن‏، ارزش و احترامي ندارد. حقيقت و جلوه راستين قرآن منم. اينها كاغذ و خط را دستاويز كرده‏اند تا حقيقت و معني را نابود سازند. » ضمناً تأكيد مي‌كند:«كاغذ و كتابت‏ احترامش به خاطر معني و محتواست. امروز جنگ به خاطر محتواي قرآن‏ است. اينها كاغذ را وسيله قرار دادند تا معني و محتواي قرآن را از بين‏ ببرند. »
شهيد مرتضي مطهري(ره) در اين كتاب با بياني شيوا توجهات را به اهميت محتواي قرآن جلب مي‌كند و محتواي قرآن نيز با عمل به فرامين آن در جامعه پياده مي‌شود و اين تنها راه جلوگيري از مهجور ماندن قرآن‌كريم است كه خشنودي خدا و رسولش را موجب مي‌شود.
شكي نيست كه اهانت به قرآن توسط امريكايي‌ها، به شدت محكوم است و بايد مورد واكنش مسلمانان به ويژه مردم معتقد و استوار افغانستان قرار بگيرد. اما حالا كه اين اتفاق باعث شد اوج وحدت مسلمين بر محور مقدسات به نمايش درآيد و همگان فهميدند كه هتك حرمت به قرآن‌كريم قابل چشم‌پوشي از طرف شيعه و سني نيست، فرصت مناسبي است كه نگاه تازه‌اي به اين نقطة اشتراك امت اسلامي بيندازيم و ببينيم چگونه مي‌شود از آن در جهت وحدت مسلمانان و ضربه‌زدن به دشمنان دين استفاده كرد. بينديشيم آيا رهاكردن قرآن بر سر طاقچه‌ها و كوچك شمردن احكامش، اهانت به قرآن نيست؟ كنارگذاشتن قرآن از زندگي و استفادة ابزاري از آن فقط در جشن‌ها و عزاها هتك‌حرمت قرآن نيست؟ اگر هست، به آن واكنش نشان دهيم؛ همانطور كه به سوزاندن جلد و كاغذ قرآن واكنش نشان مي‌دهيم. براي اين واقعة مهم و هر روزه (كه كمتر از قرآن‌سوزي نيست) مراسم و نشست خبري و همايش تشكيل دهيم. راه‌حلي براي ترويج فرهنگ دوستي و انس با قرآن بيابيم. جوانان را با قرآن آشتي دهيم و آيات آن را به متن خانواده‌ها ببريم. يك صدم از پول‌هايي را كه صرف سرگرم كردن خانواده‌ها و كودكان در پارك‌ها و فرهنگسراها مي‌كنيم به اين امر اختصاص دهيم. مردم را با متن قرآن و محتواي آن (قبل از حواشي و تفسير و تحقيق و...) آشنا كنيم.
از قرآن غفلت شده است
حديث ثقلين از احاديث متواتر و مشهور به شمار مي‌رود. پيامبر(ص) در اين حديث مي‌فرمايد:«همانا من براي راهنمايي در بين شما دو گرانبها را به جاي مي‌گذارم؛ کتاب خدا را و عترت اهل‌بيت خود را تا مادامي که به اين دو چنگ‌زده هرگز گمراه نخواهيد شد و آن دو هرگز از يکديگر جدا نمي‌شوند تا روز قيامت بر سر حوض کوثر بر من وارد شوند. »
پيامبر(ص) بعد از خودشان اين دو گوهر گرانبها را محور ارتباط با خداوند متعال و آگاهي از دين قرار داد. اما آيا امت اسلامي در حفظ ميراث پيامبر(ص) توفيق داشته است؟ در ظاهر بله؛ قرآن در بين ما محفوظ و موجود است و اهل‌بيت هم به وسيلة صاحب‌الزمان(عج) حاضر است. اما بايد ديد اين دو در جايگاه خود قرار گرفته‌اند يا خير؟
امام علي(ع) و فرزندانشان بعد از پيامبر در جايگاه امامت و رهبري خود به طور شايسته قرار نگرفتند، به همين دليل خود قرآن نيز مهجور مانده است. وقتي از امامت و ولايت غفلت شده يعني از قرآن نيز غفلت شده است. بكوشيم حالا كه در ساية پرنور ولايت هستيم، كتاب خدا را احيا كنيم و به ثقلين چنگ بياويزيم. حضرت امام باقر(ع) از قول رسول خدا(ص) فرمود: من نخستين كسى هستم كه روز قيامت بر خداى عزيز جبار وارد مي‌شوم و با كتابش و اهل بيتم، سپس امتم (وارد شوند) پس از ايشان بپرسم چه كرديد با كتاب خدا و اهل بيت من؟