محرومیت دختران میرحسین موسوی از تماس تلفنی

سحام نیوز: بیش از دو هفته است که خانواده آقای موسوی و خانم رهنورد از وضعیت آنها مطلقا بی اطلاع اند.
به گزارش کلمه، پس از ملاقات چند ساعته نوروزی و نیز دو تماس محدود تلفنی، هم اکنون بیش از دو هفته است که خانواده به طور مطلق، هیچ خبری از آنها ندارند و در این مدت، نه تنها امکان تماس تلفنی و احوالپرسی ساده هم از ایشان سلب شده است بلکه امکان کسب خبر از آنها نیز به طور عجیبی سلب شده است. آنها اخیرا در صحبتی تلفنی با مادر پیر رهنورد، به وی گفته اند که به ایشان اجازه تماس تلفنی با فرزندان را نخواهند داد.
در حالی که میرحسین و رهنورد در دیدار کوتاه نوروزی خود بر سلامتشان تاکید کرده اند، خبرپراکنی های غیرمسئولانه درباره سلامت جسمی میرحسین که منشأ آنها به نهادهای امنیتی می رسد، بر نگرانی خانواده افزوده است. با توجه به حصر کامل این دو همراه جنبش سبز، تنها منبع مسئول درباره وضعیت میرحسین و رهنورد، نهادهای امنیتی هستند که آنها نیز تاکنون از قبول مسئولیت در این زمینه طفره رفته اند.
بر اساس قوانین داخلی کشورمان و قواعد بین المللی، و همچنین طبق ضوابط عرفی و اخلاقی، حتی مجرمان نیز باید از حق تماس تلفنی منظم و ملاقات برخوردار باشند. اما حاکمیت در حالی که موسوی و کروبی هیچ جرمی جز تعهد و مسئولیت پذیری نسبت به مسائل کشور ندارند، همچنان حاضر نیست مسئولیت بازداشت غیرقانونی آنها را بپذیرد. در عین حال، محرومیت مضاعف و بی‌سابقه ی آنها از حقوق ابتدایی نیز تبدیل به ابزاری برای آزار روانی خانواده میرحسین و رهنورد و نیز بالعکس برای خود آنها شده است.
بر اساس این گزارش، محل قرارگیری خانه‌‌ ای که این دو در آن زندانی اند، در فضای کاملا محافظت شده ی خیابان پاستور و در بن بست باریک اختر، اکنون با انواع درهای بلند و قطور و موانع امنیتی از چشم عابران پنهان تر از قبل شده است. این خانه در همسایگی یکی از پایگاههای حفاظت اطلاعات سپاه و چند نهاد امنیتی دیگر قرار دارد و ایزوله بودن شدید آنها در حالت عادی نیز خود به تنهایی موجب نگرانی است. (محل منزل میرحسین و ساختمان مجاوری که نیروهای امنیتی در آن استقرار دارند، در عکس انتهای خبر با رنگ های سبز و قرمز مشخص شده است.)
همچنین در طول چهارده ماهی که از بازداشت خانگی میرحسین و رهنورد می گذرد، ماههای طولانی ای که هیچ خبر و حتی صدا یا نوری از آن ساختمان ها به بیرون نمی رسید و خانواده در دوره های زمانی طولانی در بی خبری از آن دو قرار می گرفتند، همواره از عوامل تشدید کننده نگرانی ها بوده است.
بر اساس این گزارش، بی خبری اخیر که باعث نگرانی خانواده و نزدیکان میرحسین شده بود، سبب شد که در روزهای گذشته برخی اقوام مهندس موسوی و خانم رهنورد به منزل کوچه اختر مراجعه کنند اما آنها بار دیگر با پاسخ تکراری و غیر مسئولانه ی زندانبانان مواجه شدند که می گفتند: کسی اینجا زندگی نمی کند. آنها می گفتند به همان جایی که شایعه شده موسوی آنجاست مراجعه کنید؛ اینجا خانه موسوی نیست!
این چندمین بار است که چنین سخن غیر مسئولانه ای از سوی ماموران مستقر در منزل میرحسین موسوی بیان می شود، این در حالی است که آنها بدون هرگونه توجیه شرعی و قانونی به اشغال خانه موسوی پرداخته اند و در عین حال با رفتارشان بر نگرانی های خانواده و نزدیکان افزوده اند. حال آنکه حق طبیعی فرزندان و اقوام است که بدانند عزیزان زندانی شان در چه وضعی قرار دارند. پایان یافتن دغدغه های به حق خانواده و فرزندان طبیعتا تنها در دیداری رو به رو و بدون حضور مستمر ماموران امنیتی ممکن می شود تا در آن از چند و چون واقعیات جاری با خبر شوند؛ مساله ای که تاکنون امکان آن فراهم نشده است.