کشور را خوردند شما به پلاکارد گیر می دهید

نهمین جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده فساد بزرگ مالی از صبح تا عصر ادامه داشت و به اتهامات 6 متهم رسیدگی شد. در این دادگاه، قاضی در واکنش به اظهارات برخی وکلا گفت: کشور را خوردند شما به پلاکارد پشت سر من گیر می دهید.

به گزارش خبرنگار مهر، صبح روز یکشنبه نهمین جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده متهمان فسادبزرگ مالی با حضور 6 متهم به قضاوت قاضی ناصر سراج تشکیل شد.

ابتدا نماینده دادستان متن کیفرخواست متهم ردیف اول آقای ش.ر را قرائت کرد. در این کیفرخواست آمده است: آقای ش. ر متهم به ارتشا به مبلغ 266 هزار دلار از ا. گ و 165 میلیون دلار از آقای ر به دستور مه آفرید خسروی است.

در ادامه متهم با حضور در جایگاه در دفاع از خود گفت: من اتهاماتم را قبول ندارم. 4 ماه است در بند 241 بازداشت هستم. من فرزند 10 روزه و فرزند 4 ساله دارم و در آن شرایط بازداشت شدم و به انفرادی رفتم.

قاضی: هنوز هم در انفرادی هستید؟

متهم نه. در بند عمومی هستم.

قاضی: هتل که نیست زندان است.

متهم : خودم و برادرم رزمنده دوران دفاع مقدس بودیم. من باعث شدم بسیاری از تلفات جاده ای کاهش یابد و در بخش ریلی خیلی خدمات ارائه کردم. من نباید متهم باشم .خدا کمکم کند.

ش . ر در ادامه در دفاع از خود اظهار داشت: 135 میلیون تومان نبوده بلکه 35 میلیون تومان بود. آن هم مربوط به اعتبارات خارج از شمول بوده و همه ساله دستگاهها برای پرداخت به پرسنل استفاده می کنند.

متهم ردیف اول نهمین دادگاه رسیدگی به فساد مالی ادامه داد: من اصلا آن زمان مه آفرید را نمی شناختم. در انتهای سال 88 از سوی وزیر ابلاغ شد تا اعتبارات خارج از شمول توزیع شود.آقای "ح. ب" 250 میلیون را به آقای الف در قبال خارج از شمول داد تا به پرسنل بدهد. این اعتبارات و پولها ربطی به آریا نداشت.

قاضی : 135 میلیون از آقای ر گرفتید. حالا در مورد 300 میلیون تومان توزیع دهید؟

متهم : من از آقای ش.ب دوست 20 ساله ام مبلغ 300 میلیون دریافت کردم. با هم شرکت داشتیم و کلی ساختمان با هم ساختیم
و این پول را از ایشان گرفتم.

قاضی : این 300 میلیون رشوه است یا نه؟

متهم : نه این مراوده بوده است. آقای ر بارها و بارها پول به من داده است.ش. ب فرزند شهید بود و نخواستم پایش گیر بیفتد و عزتش پایمال شود.

قاضی : این 266 هزار دلار را که آقای ر تو ماشین گذاشت و رفت یعنی چه؟

متهم :آقای ب بارها با آقای رمراوده داشت و همیشه با هم پول رد و بدل داشتند. با این پول با هم خانه ای خریدیم و برای کمک به نیازمندان دادیم.

قاضی : شما کمیته امداد هستید؟

متهم : نه کمیته امداد نیستیم ولی می خواستیم در این راه برویم. من از بچگی با فقر و بدبختی بزرگ شدم. در منطقه 18 تهران اولین لیسانسه بودم. من چون فقر را لمس کرده بودم می خواستم تنها کمک کنم.

قاضی : 22 میلیارد تومان میان شماها تقسیم شده از خودتان دفاع کنید. آیا این پول به حساب شما آمده یا نه؟

متهم : بله. من وقتی در وزارت راه و ترابری بودم 10 هزار کیلومتر راه در دستور کار قرار دادیم و سالانه 4 هزار نفر از کشته ها کاهش یافت. من کار خیر کردم.

وی با بیان این که از گرفتن این پول پشیمانم، ولی آن را صرف کار خیر کردم گفت :من هر شب گریه می کنم و می گویم خدایا من را به دنیا برگردان،من 120 شب هر شب، شب اول قبر را حس می کنم. من شرکتی به نام دژبان سازه داشتم ولی وقتی سمت گرفتم در وزارت راه شرکت را به نام همسرم کردم، من داشتم کارخانه بتن سازی می زدم،من خیلی کار می کردم.

قاضی گفت شما به عنوان مدیرکل حق داشتی این کارها را بکنی؟

متهم گفت: من این شرکت را قبل از پست به نام همسرم کردم.من صحبتی با آقای" گ" نداشتم.می دانستم ایشان مدیرعامل شرکت ابنیه است، من آسایشگاه معلولین دختر را در کرج پیدا کردم تا برایشان کار خیر انجام دهیم. من مسئولیت، امتیاز و گرید در وزارت خانه نداشتم. من می خواستم از دستگاه دولتی خارج شوم و در شرکت آقای "ر" مشغول به کارشوم.

متهم گفت: من کار غیر شرعی انجام ندادم،ولی قباحت انجام دادم و از خانواده‌ام تقاضای بخشش دارم.

وی در حالی که می گریست خطاب به قاضی گفت: من تازه توانستم فرزند 4 ماهه خودم را لمس کنم،در وزارت راه و ترابری از تمام نمایندگان مجلس بپرسید که من چه کردم، بنده در مناقصه راه آهن شیراز و بندر عباس مجری بودم ونقش موثری داشتم ،وزیر اختیاراتش را به من تفویض کرده بود.

وی گفت: این پروژه طلایی بود و خیلی اعتبار داشت ،من به ه%