روزنامه ابتکار: ماجراي پيامک دريافتي يکي از اپراتورهاي وطني با محتواي تبريک ورود به امارات در خاک ابوموسي از آن دست موضوعاتي است که احتمالا ريشه در گذشتههاي طولاني مدت دارد، ولي احتمالا به اين دليل بدان پرداخته نشده که سفر به اين خطه، بسيار دشوار و حتي ناممکن بوده و صد البته تا چندي پيش، هيچ مقام رده بالايي به اين بخش از سرزمينمان سفر نکرده تا هم ما و هم اماراتيها يادمان بيايد که چقدر ابوموسي برايمان مهم است. به گزارش تابناک، اکنون در شرايطي هستيم که آمار سفرهاي رئيس جمهور به نقاط گوناگون کشور، سه رقمي شده، ولي بيگمان، يکي از بارزترين دستاوردهاي اين سفرها، سفر احمدينژاد به جزيره ابوموسي در 23 فروردين ماه امسال بود که توانست نظر همه رسانههاي داخلي و خارجي را به نقطهاي معطوف کند که براي ايرانيان، دفاع از آب و خاک معني ميگيرد و براي اماراتيها، حرکت ـ خواسته يا ناخواسته ـ در مسيري است که انگليسيها برايشان ترسيم کردهاند. سفري به ظاهر معمولي که زمينه آزادسازي پتانسيل نهفته در دو طرف غائله را در خود نهفته داشت تا از يک سو، بروز واکنشهاي تند همسايه جنوبي و از سوي ديگر، پيگيري تشکيل قطب جديد گردشگري ايران را به دنبال داشته باشد و سرانجام مقدمات حضور خبرنگاران وطني در جزيره را فراهم کند تا ماجرا با رسيدن پيامکي عجيب به تلفن همراه يکي از تازه راه يافتگان به جزيره، به نفوذ بيگانگان به فضاي فرکانسي کشورمان گره بخورد. اکنون کافي است به سراغ اهالي مرزهاي شمالي کشورمان برويم تا دريابيم که مثلا در فاصله زيادي به اندازه مسافت شهرستان کليبر تا مرز آذربايجان، چه بسا پوشش دهي اپراتور همسايه شمالي کشورمان، بيشتر از نمونههاي داخلي هم باشد تا دستمان بيايد که چگونه اپراتورهاي داخلي که سالهاست از اتصال به رومينگ بينالمللي داد سخن سر ميدهند، قابليت شکست خوردن از رقباي خارجي در محدوده کشورمان را دارند و اصلا، چگونه است که بيگانگان مدت بسياري در فضاي ايران، فعاليت ميکنند و ما هنوز واکنشي نشان ندادهايم؟ بدين ترتيب با طرح اين پرسش، نکات ديگري به ذهنمان راه مييابد؛ بنابراين، لازم ميدانيم که بپرسيم وقتي با متجاوزان داخلي به حريم فرکانسي کشور، همچون استفاده کنندگان از تلفن برد بالا يا بيسيمهاي با برد گوناگون به شدت برخورد ميکنيم، چگونه است که پاسداشتي از مرزهايمان در اين زمينه نداشتهايم و به جايي رسيدهايم که يک اپراتور بيگانه در فضاي کشورمان، کاري بر خلاف مصالح ملي ما انجام ميدهد؟ بد نيست به ماده 8 فصل نخست قانون مديريت خدمات کشوري نگاهي بيندازيم تا دريابيم که «مديريت فضاي فرکانس کشور» به عنوان نمونهاي از امور حاکميتي برشمرده شده که نقل به مضمون، «تحقق آن موجب اقتدار و حاکميت کشور است و منافع آن بدون محدوديت شامل همه اقشار جامعه شده» تا با قياس در ماجراي اخير، دريابيم که اگر در امور حاکميتي خودمان تعلل نکرده بوديم، هيچ رومينگي قدرت نفوذ به خاکمان را به دست نميآورد. شايد هم بد نباشد به جاي اين پرسشها، به دنبال متولي امامزاده بگرديم تا بپرسيم: چگونه شد که رومينگ با بيگانگان با اين مقدار خطا صورت گرفت؟ بپرسيم وقتي رگولاري، حرمت شکني از جغرافياي کشورمان را جداي از وظايف قانوني خودمان به گردن رومينگ با اپراتورهاي آن ور آبي مياندازد، چه کسي بايد از فضاي فرکانسي کشورمان پاسداري کند و سرانجام اين که چه هنگامي شاهد کوتاه شدن دست بيگانگاني خواهيم بود که به خاکمان هم نظر دارند، چه برسد به فضاي ناديدني کشورمان؟!