قصر ابونصر که سکونتگاه سه دوره تاریخی مهم هخامنشیان، اشکانیان و ساسانیان بود، به زبالهدانی تبدیل شدهاست. مردم ساکن در اطراف قصر نخالههای ساختمانی را پای این قصر باستانی میریزند و از آن به عنوان سطل آشغالی بزرگ استفاده میکنند.
به گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی زبالهها و نخالهها منظر این قصر باستانی را مخدوش کرده و شهرداری هم برنامهای برای ساماندهی آن ندارد.
از سوی دیگر ساخت و سازها همچنان به سمت قصر ادامه دارد و بیش از گذشته منظر این قصر را تحتالشعاع قرار دادهاست.
در کتاب "علی سامی"، قصر ابونصر به نام شیراز شهرجاویدان، آمده است؛ این مکان (کاخ) در زمان جهانداری هخامنشیها ساخته شده و هنگامی که شاهان پارسی از شوش به پارسه (تخت جمشید) میرفتند،چند صباحی در آن توقف میکردند و بقیه اوقات، مقر فرمانداران محلی بوده است.
دونالد ویتکام در دهه ۵۰ کاوشهای باستانشناسی قصر ابونصر را انجام داد و کتابی دراینباره نوشت. گفته میشود در همان دهه، تیلیا، باستانشناس ایتالیایی، ۲ ستون و یک درگاه هخامنشی را که از پارسه در زمانی نامعلوم به این جا آورده بودند شناسایی کرد و به سر جای خود (پارسه) برگرداند.
ایندرحالی است که پس از آن هیچ کاوش باستانشناسی روی این تپه صورت نگرفتهاست و این محوطه تبدیل به ویرانه شدهاست.
در حال حاضر در محل کاوشهای انجام شده آشغال ریخته شده و هر روز بر حجم این زبالهها افزوده میشود. با اینحال نگهبانی برای حفاظت از این قلعه وجود ندارد.
قصر ابونصر یا تخت سلیمان به صورت بقایای بناها و یک حصار سنگی، دیوارهای آجری، ساختمانهای خشتی و آستانههای سنگی فرو افتاده در شش کیلومتری شرق شیراز، بر بالای یک تپه دیده میشود.
بر اساس کاوشهای انجام شده در این محل نمونههای سفال و قطعات ظروف سنگی عهد هخامنشی را با سکهها و آثاری دیگر از عهد سلوکی، اشکانی و ساسانی کشف کردهاند. بر پایه این کشفیات معلوم شد که در عهد اشکانیان بنایی محکم و محصور در آنجا احداث شده و در زمان ساسانیان هم مورد استفاده کامل بودهاست.
گفته میشود این قصر زمانی تجارت بسیار پر رونقی داشته و احتمالا در مسیر یک شاهراه تجاری در جنوب ایران بودهاست. حتی چند سکه و مهر چینی و یونانی هم در مجموعهٔ کشفیات تخت ابونصر به چشم میخورد.
امروزه در نزدیکی این قصر شهرک امام حسین (ع) ساخته شدهاست. افرادی که در این محل زندگی میکردهاند با فامیلی فراحی (در بعضی موارد با پسوند قصرابونصری) هستند.
قصر ابونصر در تاریخ ۲۴ شهریور ۱۳۱۰ در فهرست آثار تاریخی ایران ثبت شدهاست.