لشكر‌ رمالان در سایه حکومت جهل و خرافات اسلامی

نیروی انتظامی اعلام كرد در سه ماهه نخست سال جاري، ۱۹۱ رمال را دستگير كرده است.

اين رمال‌ها قريب ۴۰۰ ميليون ريال از مشتريان خود كلاهبر‌داري يا به اشكال مختلف از آنها سو‌ء‌استفاده كرده‌اند. نمي‌دانم شما از سر‌ كنجكاوي هم كه شده، سراغ اين جماعت رفته‌ايد يا نه. عجيب است كه اين پديده منحصر به طبقه اقتصادي يا حتي تحصيلي و اجتماعي خاصي نيست. بين مشتريان آنها همه‌جور آدم پيدا مي‌شود. از كار‌گر كم‌بضاعتي كه دسترنج مدت‌ها زحمت و كار طاقت‌فرسايش را به پاي دعا‌نويس و كف‌بين و غيره مي‌ريزد تا ثروتمنداني كه از سر استيصال يا تفريح و خلاصه هر‌چه هست، جلسات هفتگي فال قهوه دارند و هر هفته چند ۱۰۰ ‌هزار توماني به يك شياد مي‌دهند تا آنها را فريب دهد و در جلسات مختلف آينده آنها را پيشگويي كند.
بايد دفتر و دستك بعضي از اينها را ببينيد، آدم حيران مي‌ماند. منشي و نوبت اينترنتي و گاه تا يك ماه بعد هم آقا يا خانم رمال و فالگير، وقت ندارند. يكي از اين فالگير‌ها كه من براي نوشتن همين چند خط و از سر تحقيق و كنجكاوي به سراغش رفتم، مدعي بود مشترياني از طبقات بالاي جامعه، حتي از برخي مديران ارشد، بازيگران سينما، بازيكنان فوتبال و... دارد. او روزي ۱۰ مشتري را به تعبير خودش «ويزيت»! مي‌كند و از هر‌كدام بين ۲۰ تا ۵۰ هزار تومان مي‌گيرد.
يكي از مهم‌ترين دلايل پناه بردن به رمالي و جادو‌گري و امثالهم، سستي ايمان افراد است. پيداست آن‌كه خواسته‌اش را از پر‌ورد‌گارش طلب نمي‌كند و اميدش را به او نمي‌بندد، به دام شياداني بيفتد كه از حماقت چنين جماعتي ارتزاق مي‌كنند. البته نبايد ناگفته گذاشت وقتي رسماً در رسانه‌هاي ورزشي مملكت مي‌خوانيم و مي‌شنويم كه فلان مربي و بازيكن فوتبال كه متأسفانه الگوي هزاران جوان شده‌اند، براي پيشرفت و پيروزي به سراغ جادو‌گر رفته و برخي حتي رمال و جن‌گير اختصاصي دارند، آنگاه از توده‌هاي مردم چه انتظاري هست؟ حتي بالاتر از آن، وقتي درست يا نادرست مي‌شنويم نزديكان دولت دستي در رمالي و جن‌گيري دارند، يا خبر مي‌رسد كه چند جن‌گير و رمال و... مرتبط با آنها حتي باز‌داشت شده‌اند، آنگاه ... بگذريم.
اين مقوله اما بيش از آنكه كار پليس باشد، مقوله‌اي فرهنگي است. با آنكه صفحات حوادث روز‌نامه‌ها پر است از خبر‌ كلاهبر‌داري‌هاي اين جماعت يا گاه جنايت‌هاي آنان كه به دزدي و فحشا و هزار و يك كثافتكاري ديگر منجر شده، بايد رسانه‌ها براي آگاهي مردم و پيشگيري از تبعات منفي اين رفتار‌ها به ميدان بيايند. به طور مثال مي‌توان مرتب در رسانه‌ها به مردم هشدار‌هاي لازمه را در اين باره داد.
صدا و سيما مي‌تواند فيلم‌ها و سريال‌هايي را با دستمايه آثار ويرانگر اين شيادان بر بنياد خانواده و نيز افشاي فريبكار‌هاي رنگارنگ آنان توليد و پخش كند.
بايد راهي يافت تا اين انگل‌ها تكثير نشوند. آنها علاوه بر جيب، آبرو و امنيت مردم، به ايمان و باور‌هاي آنان نيز آسيب مي‌زنند.