به گزارش مهر، سیمای جمهوری اسلامی به مناسبت نوروز 92 و طبق روال چند ساله گذشته اقدام به پخش آثار مطرح و روز سینمای جهان کرده که البته این آثار بدون خرید کپی رایت آنها و بدون توافق تهیه‌کنندگان و پخش‌کنندگان این آثار روی آنتن رسانه ملی می‌روند.

در دومین روز فروردین ماه و بعد از تبلیغات زیاد برای پخش "جانگوی آزاد شده" جدیدترین ساخته تارانتینو که در اسکار امسال نیز حضور داشت، این فیلم وسترن از شبکه یک سیما پخش شد ولی آنچه در تلویزیون پخش شد تفاوت‌های زیادی با اصل اثر داشت. حذف کامل بخش‌هایی از فیلم که حتما به دلیل بالا بودن حجم خشونت و قتل و خونریزی بوده است و ممیزی بخش‌هایی از فیلم که با موازین شرعی و عرفی کشورمان همخوانی ندارد باعث شده بود این اثر با نسخه اصل آن تفاوت‌های زیادی داشته باشد.

این ممیزی تا جایی بود که حتی برخی از شخصیت‌های داستان به کلی حذف شده و تنها صدای آنها به گوش می‌رسید. حذف برخی سکانس‌های کلیدی داستان همچنین باعث شده بود مخاطب نه از منطق روایی داستان چیزی دستگیرش شود نه اینکه کلا از فیلم چیز زیادی متوجه شود.

اگر این فیلم تا این اندازه نیاز به ممیزی و حذف داشته است که قطعا داشته است، این سوال مطرح است که چرا باید آن را از تلویزیون رسمی کشور پخش کرد. آیا در روزگاری که مخاطب رسانه‌ها با هوشمندی زیاد اتفاقات پیرامون خود را دنبال می‌کند و دسترسی به رسانه‌های مختلف داخلی و خارجی او را به جهان ارتباطات وصل کرده است، چنین رویکردی از سوی رسانه ملی پذیرفته است.

سیمای جمهوری اسلامی ایران برای راضی نگه داشتن کاذب مخاطب و نشاندن آنها پای تلویزیون به هر قیمتی دست به پخش فیلمی زده است که خود کارشناسان این رسانه نیز اعتقاد داشتند که بیش از 40 درصد این اثر برای پخش از شبکه‌ای ملی به ویژه شبکه یک سیما که در همه کشور مخاطب دارد، شایسته نیست. اما تصمیم‌گیران سازمان در نهایت تصمیم گرفته‌اند این فیلم را با ممیزی زیاد به پخش برسانند در حالیکه مخاطب فهیم ایران نه نیازی به دیدن این آثار دارد نه اینکه می‌پسندد فیلمی را بدین شکل برایش به نمایش بگذارند.

ممیزان سازمان که صحنه حمله سگ‌ها به برده سیاه را کاملا حذف کرده بودند در صحنه‌های بعد و جایی که دکتر در ذهنش خاطراتی را مرور می‌کند، یادشان رفته همان صحنه‌ها را بار دیگر حذف کنند یا در صحنه‌های دیگر به کرات صدای شخصیت‌هایی به گوش می‌رسید که خودشان دیگر حضور نداشتند.

اما بیشترین صحنه‌های حذف شده به دلیل خشونت بالا بود. کسانی که کمترین آشنایی با سینمای تارانتینو را داشته باشند از ویژگی‌ها و المان‌هایی که در کارهایش به کار می‌برد نیز خبر دارند و خیلی ساده می‌شود به این نکته رسید که آثار این کارگردان برای پخش از رسانه ملی ایران مناسب نیست.