به گزارش بازتاب، همان طور که پیش بینی می شد، سرانجام دولت احمدی نژاد ظرف دو سال با ایجاد تاخیرهای تدریجی موفق گردید یارانه یک ماه ایرانیان را پرداخت نکند و بدون آن که کسی متوجه شود، 3هزار میلیارد تومان حق 70 میلیون نفر را به جیب بزند.

این اقدام در حالی صورت می گیرد که مطابق با قانون، دولت موظف به پرداخت یارانه نقدی که در مقابل آن قیمتها چند برابر افزایش یافته، می باشد. اما دولت با زرنگی توانست یارانه یک ماه را با روش با پنبه سر بریدن به مردم ندهد.

این در حالیست که نخستین یارانه ایرانیان دو سال قبل و در بیست و هفتم آذر ماه سال 1389 به صورت دو ماهه پرداخت شد. یعنی به طور متوسط یارانه 32 روز زودتر پرداخت گردید و اکنون یارانه 25 روز دیرتر پرداخت شده است.

این به آن معناست که حدود دو ماه در پرداخت یارانه های نقدی تاخیر ایجاد شده است و عملا یک ماه یارانه ایرانیان ناپدید شده است.

عملکرد دولت در بالا کشیدن سه هزار میلیارد یارانه 70 میلیون ایرانی در آستانه انتخابات، ابهاماتی درباره چگونگی هزینه کردن این پول هنگفت را مطرح می سازد.

یارانه یک ماه ایرانیان در حالی پرداخت نمی شود که در این ایام گرانی پایان سال، مردم به این مبالغ به شدت نیاز دارند.

شاید در نگاه اولیه، روزهای واریز شدن یارانه نقدی تفاوتی نکند؛ اما در پرداخت هایی که سقف انتهایی ندارند، یعنی باید به صورت مداوم پرداخت شوند، تغییر در روز پرداخت و تبدیل شدن پرداخت قبل از ماه به آخر ماه بعد، به معنای پرداخت نشدن یک ماه مستمری می باشد.

به عبارت دیگر، دولت به جای آن که یارانه ماه آبان را در اواخر مهر پرداخت کند، این یارانه را در اواخر آبان پرداخت می کند و به همین ترتیب در ماه آذر و دی نیز تاخیر ایجاد می شود و در عمل یک ماه پرداخت نقدی انجام نمی شود.