آخوند حکومتی: لجبازی کمر احمدی ‌نژاد را شکست

«مخالفت سرسختانه با هاشمی رفسنجانی»، «موضع انقلابی علیه فتنه و فتنه‌گران» و «‌حمایت ‌‌از آقای احمدی‌نژاد»از ویژگی های حجت‌الاسلام شجونی است اگرچه 2 ویژگی ابتدائی‌اش را همچنان با همان غلظت حفظ کرده ولی درباره ویژگی سومش به جرات می‌توان گفت که تغییر موضع داده است و می‌گوید که ما هوادار احمدی‌نژاد بودیم ولی ریزش کردیم؛ ما تغییر نکردیم ولی عملکرد رئیس‌جمهور تغییر کرده استاین روزها دیگر حجت الاسلام جعفر شجونی که برای رای آوردن آقای احمدی‌نژاد به بیش از 10 استان کشور سفر کرده بود، مانند خیلی‌های دیگر از احمدی‌نژاد حمایت نمی‌کند و نسبت به عملکرد او انتقاد دارد.

در تبیین ویژگی‌های دولت آقای احمدی‌نژاد اولین ویژگی را می‌توان پُر‌کاری دولت دانست. این دولت به همراه کابینه به تمام نقاط محروم کشور و روستاها سفر کرده است. در این سفرها مصوباتی داشته و با ساخت جاده، تونل و سایر امکانات، مناطق محروم را از وضعیت سابق بیرون آورده است.
اما متاسفانه این دولت چند پوئن منفی نیز داشت. یکی از نکات ضعفش این است که به مسائل قانونی زیاد توجهی نمی‌کرد. همانطوری که نسبت به مراجع تقلید و علما همین روش را داشته است. مخصوصاً برای خودش یک مسائل قرمزی درنظر گرفته است.
یکی دیگر از نقاط منفی این است که متاسفانه لجبازی کمر رئیس‌جمهور را شکست. ما هم آدمی نیستیم که بخواهیم به ایشان توهین کنیم. خود من شخصاً 10 استان کشور رفتم تا برای احمدی‌نژاد تبلیغ کنم. تبلیغ من برای این بود که ایشان آرمان‌‌ها و اهداف خوبی داشت و مانند حضرت امام(ره) صحبت می‌کرد.
جشن اخیر در استادیوم آزادی از دیگر نقاط منفی دولت است؛ بعضی‌ها می‌گویند که دولت خوش‌خوشانش شده است. حیف است که آقای احمدی‌نژاد در آخرین هفته‌های دولت بیاید و چنین مهمانی چند ده هزار نفری برگزار کند که به قول آقای باهنر 50 میلیارد تومان از بودجه این مملکت خرج کند. مردم این خرج و مخارج را قبول ندارند و راضی نیستند.
به نظر من دولت باید با متانت و احترام خداحافظی کند نه اینکه به فکر بیفتد که این دولت 8 ساله نیست و 12 ساله است و باز می‌خواهیم در قدرت بمانم یا کاندیداتوری معرفی کنم. اینکه دولت وعده بدهد که یارانه ها را 5 برابر می‌کند و اعلام کند که عده‌ای نمی‌گذارند، در شان دولت نیست که بخواهد از بیت‌المال برای انتخابات خرج کند و کسی را از طرف خود بر سر کار بیاورد.
دلیل زاویه پیدا کردن احمدی‌نژاد با مجلس برای این است که رئیس‌جمهور از اجرای قانون خوشش نمی‌آید و می‌خواهد خودش هرچه فرمودند، فرموده باشند. این جنبه‌های منفی‌اش خیلی بد است.
حرف‌های حزب‌اللهی 84 احمدی‌نژاد خیلی فرق دارد با حرف‌های لیبرالی سال 92. اینها را که انسان برسی می‌کند، نقاط منفی دولت را متوجه می‌شود.
آقای احمدی‌نژاد در ابتدا به مفسدین اقتصادی اولتیماتوم می‌داد و می‌گفت اسامی 300 نفر در جیب من است. اسامی مفسدین در جیب او چکار می‌کند؟ بعد به رئیس‌جمهور گفتند این اسامی را ارائه بده اما یک مسائلی پیش آمد.
مگر آقای مشایی کیست که در زیر آسمان ایران آتش به پا کرده است. نه مراجع و نه جامعه روحانیت و هیچ‌کس از او راضی نیست. معلوم نیست که این شخص هانری کورمن یا پروفسور است که خط قرمز آقای رئیس‌جمهور شده است. هر جای دنیا هم که می‌رود، این فرد را با خود می‌برد و نشان می‌دهد.
همه این دولت‌ها باعث غم و غصه رهبری شدند. آن دولت‌ها هم باعث غصه رهبری شدند. آنها هم استکبار داشتند و مدیرانشان حرف گوش‌کن نبودند و به دنبال معیشت‌های فوق برنامه بودند. کارهای فرهنگی‌شان درست نبود. فقط دنبال تعریف و تمجید و امیرکبیر درست کردن و ... بودند. در مجموع همه دولت‌ها نمرات منفی داشتند.
به دولت آقای هاشمی نمره 12، به دولت آقای خاتمی نمره 10 و به دولت آقای احمدی‌نژاد نمره 18 می‌دهم.
نمره دولت اول احمدی نژاد 20 بود ولی دولت دوم 16 یا 17.