شب گذشته (پنجشنبه شب) در بسته به اصطلاح طنز گونه "بالاتر از خبر" بخش خبری ساعت ۱۹، مجری جوان به سراغ دبیر بخش رفته و از او درباره محتوای آماده شده برای این مجموعه پرسید. درادامه، دبیر با اشاره به بخش هایی از محتوای بسته خبری، بیننده را به تماشای آن ترغیب کرد.

وی به مجری گفت: «امشب در بسته خبری می بینیم که یکی از وزرا که گویا این روزها طعم عزل و نصب زیر مجموعه هایش به او مزه کرده، در اقدامی عجیب صبح برای یکی از معاونان تازه عزل کرده خود مراسم تودیع برگزار کرده و سپس عصر همان روز مراسم دیگری برای معارفه وی برگزار می کند.» مجری در ادامه با حالتی منتقدانه در ادامه می گوید: «آیا بهتر نبود این دو اتفاق در یک مراسم برگزار میشد؟»

پس ازشروع پخش بسته خبری، بیننده تا انتها منتظر نمایش این سوژه و حواشی آن می شود. اما طبق معمول گویا از بالا دستور رسیده آیتم به سرعت حذف شود.

فارغ از اقدام عجیب و اسراف آمیز وزیر، بیننده بخش های خبری سیما مدتی است از این دست توهین ها را در عدم پخش گزارش وعده داده شده، زیاد دیده است.

چند روز پیش نیز، در بخش خبری ۲۰:۳۰ در قسمت ابتدایی پخش خبر و به هنگام گفتن سرخط خبرها مجری از پخش گزارشی درباره اسراف دولت و انتخاباتی بودن آن در مراسم تجلیل از مسئولان تسهیلات نوروزی خبر داد که باز هم در آنجا گویا بنا به دستور مقامات دولتی، آیتم در وسط پخش اخبار به صورتی مضحک حذف شد و سپس مجری دستپاچه به نحوی که هر کودکی هم از حذف آن خبردار می شد، بیننده را به دیدن ادامه «همکارش»! دعوت کرد.

این موضوع از دو جهت قابل بحث است. اول وجه تخصصی-رسانه ای آن. به نظر می‌رسد صدا و سیما چندان به اصول حرفه‌ای یک رسانه معتقد نیست. آیا در مجموعه عریض و طویل معاونت سیاسی، کسی نیست که قبل از شروع اخبار به بازبینی موارد آماده شده برای پخش بپردازد که این گونه اتفاقات نیفتد؟ نقش سردبیر خبری چیست؟ آیا چنین شخصی با تخصص مورد نیاز در مجموعه صدا وسیما یافت می شود؟

و مهم تر اينكه صدا و سيما نباید به بازیچه و ابزار سیاست يك تفكر خاص سياسي تبديل شود. این با رسالت سازمان به عنوان «رسانه ملي» در تضاد است. آیا مردمی که قرار است در انتخاباتی پرشور شرکت کنند و حماسه بیافرینند، شایسته این گونه برخوردند؟ آیا آنها تا این حد نامحرمند و برخی دولتی ها خودی؟

این نحوه اطلاع رسانی کاملاً ناشیانه از آنجا ناشی می‌شود که سیاستگذاران بخش خبر سیما، خود را عقل کل می‌دانند و نه به انتقادات پاسخی می‌دهند و نه شیوه خود را اصلاح می‌کنند. آنها باید یاد بگیرند به مخاطبان خود احترام بگذارد و با مردم صادق باشند.

اما این سوال همچنان در ذهن بیننده می ماند که تشخیص این دست از حذفیات دقیقاً بر اساس کدام فرآیند صورت می پذیرد؟ مرجع چنین تشخیصی در کدام بخش بوده و چنین تصمیماتی بر اساس چه معیارهایی اتخاذ می شود؟