محمد گل بامری با اعلام این مطلب به ایلنا گفت: اگر بخواهیم میزان اشتغال در این استان کشور را بر اساس اشتغال مشاغل غیر کاذب محاسبه کنیم؛ به نظر می‌رسد نرخ بیکاری بالای 25 درصد خواهد بود.

وی افزود: هم به دلیل کمبود فرصت‌های شغلی غیر کاذب و هم به دلیل درآمد پایین و ناپایدار بودن این گونه مشاغل، نیروی کار بومی استان سیستان و بلوچستان بیشتر به مشاغل کاذب تمایل دارند.

این مقام کارگری گفت: به همین دلیل در سالهالی اخیر شاهد آن بودیم که فرزندان پسر خانواده‌های بومی از سنین 13 – 14 سالگی ترک تحصیل کرده و به عنوان بابر و کول‌بر در مناطق مرزی کالا جابجا می‌کنند.

مسئول کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان سیستان و بلوچستان گفت: این کول‌بران نوجوان از خانواده‌هایی هستند که سرپرست آنها کارگر یا کشاورزی با درآمد پایین و غیر مستمر است.

گل بامری با تاکید بر اینکه وظیفه غالب این افراد جابجایی و حمل کالاهای مصرفی مانند مواد خوراکی، پوشاک، سوخت، اجناس دست دوم، لوازم خوردو و لوازم خانگی است، گفت: بیشتر این کارگران نوجوان هیچ ارتباطی با فعالیت های غیر قانونی و مجرمانه ندارند و تنها به منظور تامین معاش خانواده میان مناطق مرزی در تردد هستند.

وی بابیان اینکه این کارگران نوجوان بدون هیچ پوشش حمایتی در میان مناطق مرزی ایران با کشورهای پاکستان و افغانستان در تردد هستند و براساس مسافت و نوع کالا روزانه مزد می‌گیرند، گفت: بطور میانگین درآمد این کارگران از روزانه 10 تا 30 هزار تومان متغیر است.

مسئول کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان سیستان و بلوچستان افزود: با این حال شغلی که این نوجوانان از روی اجبار و به منظور تامین معاش خانواده اختیار می‌کنند سخت و پر مخاطره است، بطوری که سلامتی و جان آنها در زمان جابجایی و تردد در معرض خطر هر نوع حادثه طبیعی و غیر طبیعی قراردارد.

این مقام کارگری بابیان اینکه باربران و کول‌بران مرزی چنانچه شغل مناسب‌تری پیدا نکنند به این حرفه پرخطر ادامه خواهند داد، گفت: با شرایط شغلی کنونی هیچ بعید نیست که این حرفه به حرفه ابدی برخی از کول‌بران نوجوان تبدیل شود.