داستان از آنجا شروع شد که با پیروزی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری، انتظارات از آینده شروع به بهبود کرد و همانگونه که حدس زده می شد این بهبود انتظارات در بازارهای مختلف و به ویژه بازار ارز تاثیر تدریجی خود را نشان داد. نگه دارندگان ارز خانگی که چشم انداز مثبتی پیش روی اقتصاد می دیدند، و البته صادرکنندگان کالا، برای کاستن از زیان احتمالی در نتیجه کاهش آتی نرخ ارز شروع به عرضه کردند و خریداران ارز نیز به امید خرید ارزان تر در آینده، خرید خود را به تعویق انداختند. نتیجه این شد که از تعداد خریداران کم شد و بر فروشندگان افزوده شد و ارز شروع به کاهش کرد و نرخ تا ۲۸۰۰ هم پایین آمد. اما چه شد که این موج متوقف شد و در جهت عکس شروع به حرکت کرد؟

این موضوع از چند زاویه قابل تحلیل است: تعدیل خودکار انتظارات و نقش رسانه های نزدیک به دولت آینده در کنترل سقوط ارز.

نکته اول به این مساله باز می گردد که کاهش شدید نرخ ارز بدون وجود دلیل اقتصادی خاص، غیر از مساله انتظارات، کمی غیرعادی جلوه می کرد و موج عرضه ارز خانگی پس از یکی دو روز با آگاهی نسبت به این مساله اندکی خود را تعدیل کرد و از فشار عرضه کاست.

اما نکته مهمتر اینکه کاهش شدید نرخ ارز، بلافاصله زنگ هشدار را برای تیم جدید به صدا درآمد. زنگ هشداری با این مضمون که اگر هم قرار است نرخ ارز کاهش یابد این مساله باید در دولت روحانی کاهش پیدا کند و کاهش شدید نرخ و تحویل آن به دولت روحانی، فشار شدیدی را در ابتدای کار بر دولت جدید برای حفظ نرخ های کاهش یافته تحمیل خواهد کرد. این تحلیل ها با انتشار گمانه زنی هایی مبنی بر اینکه دولت احمدی نژاد قصد دارد ارز را با قیمتی حدود ۲۴۰۰ تحویل دولت روحانی دهد تقویت و تشدید شد.

به این ترتیب بود که درست در روز بعد از کاهش شدید نرخ ارز، رسانه های نزدیک به دولت آینده به طور هماهنگ دست به کار شده و تلاش کردند سقوط نرخ ارز را کنترل کنند. بیشتر رسانه های نزدیک به دولت آتی در روز بعد از سقوط ۷۰۰ تومانی نه تنها به استقبال از سقوط ارز نپرداختند بلکه جهت عکس را در پیش گرفتند و به صورت کاملا هماهنگ شده تلاش کردند نسبت به این کاهش نرخ ارز هشدار دهند و بیش تر از آنکه آن را در نتیجه اوج گیری نگاه خوشبینانه و ناشی از بهبود امید به آینده بعد از انتخاب روحانی بدانند - مساله ای که در روزهای ابتدایی بعد از انتخابات بر آن تاکید می کردند - این کاهش را طرح ضددولت جدید یا موقتی ارزیابی کنند.