به گزارش شفقنا ورزشی، محمدرضا یزدانی‌خرم که پیش از داورزنی ریاست فدراسیون والیبال را بر عهده داشت، همچنان پیگیر وضعیت این رشته است. از طرفی والیبال ایران هم این روزها در اوج درخشش است و نامش روی زبان‌ها افتاده است.

وی 17 سال در راس فدراسیون والیبال بود و خیلی‌ها موفقیت کنونی این رشته را مدیون مدیریت خوب وی می‌دانند و همیشه به نیکی از دوران مدیریت وی یاد می‌کنند.

وی پس از آن به فدراسیون گوش‌شکسته‌ها رفت و شش سال هم در آنجا فعالیت کرد؛ مدیریت یزدانی‌خرم در کشتی هم خیلی خوب بود، به قدری که برخی از کارشناسان کشتی هم موفقیت‌های این رشته در المپیک 2012 لندن را به وی نسبت می‌دهند.

به هر حال موفقیت‌های اخیر والیبال بهانه‌ای شد تا به سراغ یزدانی‌خرم برویم و لحظاتی را با وی در این خصوص گفت‌وگو کنیم.

مصاحبه فارس با رئیس سابق فدراسیون والیبال را در زیر می‌خوانید:

* کار را از 3 اتاق در ورزشگاه شیرودی آغاز کردیم

این روز‌ها که والیبال به موفقیت رسیده است خیلی‌ها با من تماس گرفتند و تبریک گفتند. برخی‌ها می‌خواستند این موفقیت‌ها را به نام خودشان کنند، اما مردم به آنها اجازه ندادند.

من حدود 25 سال پیش که رئیس فدراسیون شدم، سه اتاق در ورزشگاه شیرودی تحویل گرفتیم و تیم‌های ملی نوجوانان، جوانان و بزرگسالان یک یا دو ساعت در هفته در سالن افراسیابی تمرین می‌کردند؛ یعنی امکانات در آن زمان زیر صفر بود. به همین دلیل اولین کاری که کردیم، رفتیم و امکانات فراهم کردیم. در آن زمان 200 یا 300 میلیون تومان از طرف آقای رفیق‌دوست به ما کمک شد تا بتوانیم امکانات فراهم کنیم، کف‌پوش وارد کنیم و مربی خارجی خوب بیاوریم.

* راه سختی را برای رفتن روی سکوهای جهان طی کردیم

پس از آن رفتیم و استعدادیابی را آغاز کردیم و جوانان بالای یک متر و 90 سانتی‌متر را به اردو آوردیم. برنامه‌ریزی کردیم و در تهران و شهرستان‌ها جوانان مستعد را شناسایی کردیم تا جوانان آن زمان پله‌های پیشرفت را طی کردند و والیبال را به جایگاه کنونی‌اش رساندند.

کارخانه، موذن و حیدری و ... کمک کردند تا تیم ملی راه بیافتد. صالحیه و سایر بزرگ‌تر‌ها هم دست به دست هم دادند و با سرمایه‌گذاری و امکانات توانستیم والیبال را توسعه دهیم. دیدارهای تدارکاتی خوب، تغذیه مناسب، برنامه‌ریزی دقیق و علمی کردن ورزش موجب شد تا والیبال رفته رفته پیشرفت کند.

این راه‌ها را طی کردیم تا توانستیم در نوجوانان و جوانان آسیا و جهان روی سکو قرار بگیریم.

* خودم داورزنی را بر خلاف میل سازمان تربیت‌ بدنی برای ریاست فدراسیون پیشنهاد دادم

پس از آن من به کشتی رفتم و با توجه به شناختی که از داورزنی داشتم وی را به عنوان رئیس پیشنهاد دادم. وی در آن زمان بازرس فدراسیون والیبال بود، بسیار به این رشته علاقه داشت و همین موضوع موجب شد تا بر خلاف میل سازمان تربیت بدنی داورزنی را برای ریاست فدراسیون پیشنهاد دهم.

وی به خوبی توانست راه مرا ادامه دهد و دیدارهای تدارکاتی خوبی برای تیم‌های ملی فراهم کند. مربی بزرگی که وی به ایران آورده است یکی از بهترین کارهایش بود، چراکه مربی نقش زیادی در موفقیت‌های اخیر والیبال دارد. امیدوارم مربیان ایرانی هم بتوانند از ولاسکو یاد بگیرند و دانش خود را ارتقا دهند.

* مردم موفقیت‌های کنونی والیبال را به من تبریک می‌گویند

علت موفقیت والیبال زیربنایی کار کردن است و اینکه قطع هم نشود و ادامه پیدا کند. در این چند روز اخیر مردم به خاطر موفقیت والیبال از من تشکر می‌کنند و این لطف خداست.

من برای خدا و این انقلاب تلاش کردم و ثمره‌اش را هم می‌بینیم که موفقیت در لیگ جهانی است. توصیه می‌کنم که در والیبال سرمایه‌گذاری شود، چراکه یکی از مهم‌ترین ارکان موفقیت در هر رشته‌ای سرمایه‌گذاری مناسب است.

نباید به پیروزی برابر چند تیم قدرتمند اکتفا کنیم؛ باید پشتوانه‌سازی کنیم تا این روند ادامه داشته باشد. چرا که ماندن در این سطح بسیار سخت‌تر از رسیدن به این جایگاه است.

* کاسترو والیبال ایران را مسخره کرد، اما حالا جوابش را گرفت!

در ابتدای زمان ریاستم، آقای غفور‌ی‌فرد در سفری که به کوبا داشت از کاسترو برای کمک به والیبال ایران درخواست کمک کرده بود، اما کاسترو به وی گفت که شما ایرانی‌ها که قد بلند ندارید! کاسترو ادامه داده بود که باید به مسئولان جهانی بگوییم که قد والیبالیست‌ها را کوتاه کنند تا ایران هم بتواند در این رشته حضور داشته باشد. در واقع با این حرفش می‌خواست والیبال ایران را مورد تمسخر قرار دهد، اما ما پس از حدود 30 سال جواب خوبی به آنها دادیم.

* اصلا والیبال بلد نبودیم

ما در آن زمان اصلا والیبال بلد نبودیم. ایوان بوگاینکوف، مربی روس نکات خیلی زیادی را به والیبالیست‌های ایران یاد داد. دفاع، توپ‌گیری و سرویس و اسپک و ... را همین مربی روس به ایرانی‌ها یاد داد؛ البته نقش اول را در پیشرفت والیبال ایران ژیمناستیک داشت. به عقیده من در تمام رشته‌ها ابتدا ورزشکار باید ژیمناستیک‌کار باشد و سپس به رشته تخصصی خود برود. فکر می‌کنم این رشته باید در مدارس آموزش داده شود و به نوعی ژیمناستیک و شنا مادر ورزش‌ها هستند.