- روز جهانی کارگر در ایرانِ مصیبت زده؛ از معدن تا بندر، محل قتل کارگر
- خطاب به پرزیدنت ترامپ؛ پیامتان به مردم ایران ۶سال پیش یادتان هست؟!
- ترامپ در موضوع ایران به کدام مقامات دولت خود گوش می‌دهد؟
- شاخه زیتون ترامپ در سایه تهدید نظامی؛ این‌همه تهدید برای چیست؟!
- تحلیل؛ گفتگو با آمریکا: چرا عراقچی این هفته سراسیمه به مسکو می‌رود؟
- منبع داخلی: چرا ترامپ نمی‌تواند خواسته‌های جمهوری اسلامی را بپذیرد؟
- چرا "عزیزم" اد شیرن مهم است؟ بازخوانی یک واژه در بستر جهانی+فیلم
- از رقص نوروز تا تجمع قوم‌گرایانه؛ ریشه تنش‌های ارومیه کجاست؟
- ایران ۱۴۰۴؛ منبع داخلی: تولد بحرانی از بحرانی دیگر؛ هشدار پزشکیان
- جوان نخبه ایرانی را با اعتراف اجباری به اتهام جاسوسی اعدام کردند+فیلم
- زاهدان؛ ششمین اعدام یک زندانی سیاسی و عقیدتی بلوچ در دو هفته اخیر
- خشم و انزجار از اعدام جنایتکارانه کولبر محروم پدر سه فرزند
- انتقال زندانیان سیاسی محکوم به اعدام از اوین به قتلگاه قزل‌حصار
- آتش‌بس ترامپ با حوثی‌ها در هاله‌ای از ابهام است؛ شاید فقط تا یکشنبه
- سایه ترس و وحشت از جنگ در بیت سلامی؛ روزنامه: ترامپ شوخی ندارد!
- با ادامه تحریم‌ها و اظهارات تهدیدآمیز مقامات آمریکا مذاکرات به کدام سو می‌رود؟
- اتم خامنه‌ای؛ تهدید بیسابقه ترامپ همزمان با استقرار بمب‌افکن بی-۵۲
- قتل فجیج مجری زن شبکه شیطانی متعلق به سپاه پاسداران در منزلش
- جنگ هند و پاکستان؛ مسیر پروازهای جهانی طولانی‌تر شد
- بیل گیتس: هوش مصنوعی کلید پیشرفت در حوزه سلامت و آموزش است
- رمزگشایی از معمای ۲۰۰ ساله جبر؛ دانشمندان معادلات را حل کردند
- فیلم؛ خواننده اپرا که مجذوب موسیقی محلی ایران بود: ویدئو را ببینید
- نسخه بدون سانسور فیلمی که کارگردانان آن به اشاعه فساد متهم شدند
- سرود "ای ایران ای مرز پر گهر" ۸۰ ساله شد؛ ویدئو با صدای بنان
- نوبل ادبیات؛ نثر شاعرانه‌اش که شکنندگی زندگی انسان را آشکار می‌کند
- کاریکاتور اسرائیلی؛ حزب‌الله در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شده است
- کاریکاتور؛ هر موقع این عصا را دست آقا دیدید یعنی بدجوری ترسیده
- کاریکاتور فعال ضد اسرائیلی: گنبد آهنین عربی برای حمایت از اسرائیل
- کاریکاتور انتخاباتی؛ در جمهوری اسلامی جایی برای انتخاب نیست
ایران‌پرس‌نیوز به هیچ گروه سیاسی وابسته نیست و از هیچ کجا حمایت مالی دریافت نمی‌کند.
سه شنبه، 18 تیر ماه 1392 = 09-07 2013
افتضاحی تازه؛ هزینه کردن واژه "ملی" برای ایمیلی ناامن
راه‌اندازی یک خدمات با پسوند ملی از آن دست رویکردهایی است که در سالهای اخیر بسیار رخ داده و البته بیش از هر چیزی در حوزه دنیای مجازی رخ داده است اما فارغ از آنکه آخرین خدمات ملی رونمایی شده از نام خارجی «ایمیل» به جای معادل فارسی آن یعنی «رایانامه» بهره گرفته، ایرادات اساسی تری متوجه آن است که آگاهی از آن خالی از لطف نیست!
به گزارش «تابناک»، روز گذشته با حضور وزیر ارتباطات «ایمیل ملی» به آدرس mail.post.ir راه‌اندازی شد؛ اگر چه قبلا سرویس‌های مختلفی در سایت‌های دیگری به نام ایمیل ملی آغاز به‌کار کرده بودند اما این سرویس جدید برای ارتباط بهتر دولت با مردم به صورت الکترونیک و با امنیت بالا ایجاد شده است.
با اعلام این خبر سری به سایت مذکور زده و برای ثبت نام اقدام کردیم که با مسائل عجیبی مواجه شدیم: در سایت ثبت نام ایمیل ملی شرکت پست دو گزینه ثبت نام افراد حقیقی و حقوقی قرار داده شده که با کلیک بر روی آن‌ها به کاربر هشدار داده می‌شود که شرکت پست هیچگونه مسئولیتی را نخواهد پذیرفت!
این هشدار‌ها در حالی داده می‌شود که اولین و مهم‌ترین عامل جذابیت یک سامانه دریافت و ارسال ایمیل، امنیت بالا و قبول مسئولیت حفاظت از اطلاعات کاربران است و در این راستا شرکت پست باید به کاربر اطمینان دهد که مسئولیت همه چیز را بر عهده خواهد گرفت؛ همچنانکه در سرویس‌های پستی دیگر این کار را انجام می‌دهد.
ماجرا زمانی جالب تر می‌شود که پس از تایید مسئولیت نپذیرفتن پست، به صفحه ثبت نام می‌رسیم؛ در فرم ثبت نام ایمیل ملی، کاربر می‌بایست اطلاعات مربتط را وارد کرده و یک ایمیل برای خود انتخاب کند که در این بخش نیز قوانین Userfriendly رعایت نشده و در صورتی‌که نام کاربریِ مورد نظر کاربر قبلا گرفته شده باشد، پس از پر کردن فرم و ارسال آن به اطلاع کاربر رسانده می‌شود نه قبل از آن.
این در حالی است که به گفته رئیس هیئت‌مدیره پست، می‌بایست به هر کاربر ۵۰ مگابایت فضا اختصاص داده شود که این گونه نیست؛ آنچه در سایت نشان داده شده، برای دریافت یک ایمیل یکساله با حجم ۱۰ مگابایت، می‌بایست مبلغ ۳ هزار تومان واریز شود؛ مبلغی به ظاهر اندک که در قیاس با ایمیل‌های فراوان موجود که غالبا رایگان هستند، به شدت گزاف به نظر رسیده و میتواند انگیزه انصراف کاربر از ادامه پر کردن فرم باشد.
این در حالی است که شاید ۱۵ سال قبل نیز سایت‌های ارائه دهنده خدمات ایمیل برای ارائه ۱۰ مگابایت فضا، هزینه‌ای دریافت نمی‌کردند و اکنون نیز سرویس دهنده‌های پست الکترونیک به جای کسب درآمد مستقیم از کاربر، از تبلیغات و خدمات ارزش افزوده و امکانات جانبی ایمیل هزینه‌های خود را جبران می‌کنند؛ بماند که سایت‌های فراوانی در دنیای مجازی مشغول به کار هستند که گاه تا ده‌ها و صدها برابر این حجم، به رایگان فضا در اختیار کاربران قرار می‌دهند!
تمامی این عوامل و مسائل دیگر دست به دست هم می‌دهند تا ایمیل ملی تنها در نام «ملی» باقی بماند؛ درحالی‌که برخی شرکت‌های بخش خصوصی داخلی هم اکنون با استفاده از متخصصان ایرانی و سرورهای ایرانی ایمیل رایگانی با فضای ۱ گیگابایت هم به کاربران خود عرضه می‌کنند که به رغم این امکان، هنوز هم با اقبال عمومی مواجه نشده‌اند.
به نظر می‌رسد هزینه کردن نام «ملی» برای پروژه‌های این‌چنینی، تضعیف توان‌مندی متخصصان ایرانی در چشم کاربران وب در داخل و خارج از کشور خواهد بود. شاید بد نبود به جای این اقدام که هزینه‌های به ثمر نشستن آن بر ما پوشیده است، به سراغ سرویس‌های فراوانی می‌رفتند که توسط کار‌شناسان ایرانی طراحی شده و تا حدودی با اقبال کاربران هم مواجه شده‌اند؛ چه بسا این اقدام می‌توانست نتیجه ملی تری به همراه داشته باشد!
