به گزارش ایسنا، دکتر شهره شکرزاده افزود: در بحث گرایش افراد به شیشه، سن بیشتر و کمتر مفهومی ندارد، یعنی در سنین متفاوت این اعتیاد رخ می‌دهد، اما غالب معتادان به شیشه جوانان هستند. دلایل اینکه چرا افراد به این نوع روان‌گردان‌ها روی می‌آورند، متفاوت است که باید مطالعه دقیقی در این زمینه انجام شود.

وی با بیان اینکه بر اساس تحقیقات انجام شده شیوع و گسترش مصرف ماده مخدر شیشه، دلایل پیچیده‌ای دارد، گفت: برخی سرسختی روانی جوانان و برخی نوع شیوه‌های مقابله با آن را مطرح می‌کنند، با این وجود آسیب‌شناسی روانی و اختلال‌های شخصیتی از یک‌ سو و الگوهای معیوب فرزندپروری از سوی دیگر، می‌تواند دلیل گرایش نوجوانان و جوانان به مصرف شیشه را مشخص کند.

این پژوهشگر حوزه اعتیاد ادامه داد: نبود اطلاعات به خودی خود می‌تواند مشکلاتی را به وجود بیاورد، اما در پس این آمارها می‌توان به یک موضوع به طور ضمنی اشاره کرد و آن اینکه، گرایش جوانان در مصرف روانگردانها بیش از گروه‌های دیگر است، با این حال نکته حائز اهمیت در این مطالعات آن است که علت گرایش جوانان به مواد روان‌گردان، دستیابی به هیجانات و تاثیر هیجانی مواد صنعتی بر روان افراد است.

شکرزاده با بیان اینکه پیشگیری از گرایش نوجوانان به مصرف آمفتامین نیازمند فرهنگ‌سازی، مدیریت و اطلاع‌رسانی است، گفت: در جهت پیشگیری باید بتوان سهم و نقش عوامل خانوادگی، تربیتی و بالینی و شخصیتی را در گرایش نوجوانان و جوانان به مصرف شیشه مشخص کرد.

وی ادامه داد: بی‌شک با آموزش‌های ابتدایی و تبلیغات هیچ کمکی نمی‌توان به افراد مبتلا و معتاد به این مواد کرد، چرا که سطح تخریب این محرک بالاست، بنابراین نباید دنبال شیوه‌های کنترلی در افراد مبتلا بود.

وی گفت: خانواده‌ها ابتدا بعد از اینکه متوجه ابتلای افراد به مخدر یا محرک و روان‌گردان می‌شوند، در وهله اول نباید این کشف را پیش فرد مبتلا فاش کنند. امروزه دیگر شیوه کنترلی جوابگو نیست و کسی نتوانسته با استفاده از این شیوه معتاد را نجات دهد، بنابراین باید افراد خانواده در یکسری برنامه‌های آموزشی برای کسب اطلاعات شرکت کنند.