نامه‌ی ۵۵ زندانی سیاسی، اگرچه با قصد خیرخواهانه نگاشته شده، بیشتر از آنکه بهبود امور مردم را درپی داشته باشد، به نظر می‌رسد بازگشایی آبرومندانه‌ی گره کوری که بدست علی خامنه‌ای پدید آمده است و پاک‌کردن محترمانه کثافتکاری‌های رژیم را نتیجه خواهد داد! در کشوری که رهبر آن تحریم ها را نعمت می‌داند و آنها را در پیشرفت علمی و رفتن به‌سوی خودکفایی سازنده می‌پندارد و این مساله را بارها در مجامع عمومی ابراز کرده و از سوی دیگر رییس جمهور سابق آن یعنی احمدی‌نژاد این قطعنامه‌ها را کاغذ‌پاره می‌دانسته و تقریبا تمام ریزه‌خواران و پاچه‌خاران حکومتی آنها را بی‌اثر می‌انگاشته‌اند، عده‌ای شده‌ایم کاسه داغ‌تر از آش که وا مصیبتا مُلک و ملت در خطر است و آقای اوباما به داد ما برسید، در جایی که کک حاکمان نمی‌گزد، و همچنان قلدرمابانه از سیاست‌های خرابکارانه خود و دولت احمدی‌نژاد دفاع می‌کنند و نابودی کشور را - با تحریم یا بدون آن - در دستور کار دارند

باید از آقای اکبر گنجی که گلوی خود را در گفتگو با بی بی سی پاره می‌کند و در دفاع از نامه ۵۵ زندانی سیاسی، سوزن‌اش گیر کرده و حرف‌های تکراری به خورد خلق‌الله می‌دهد، سوال کرد که مگر آنزمان که تحریم‌ها کمتر از این بود، مردم در خوشبختی زندگی می‌کردند؟ به نظر می‌رسد حافظه کوتاه مدت تاریخی ما و شما کاملا مخدوش شده است و بکلی فراموش کرده‌ایم که در طی ۳۰ ساله گذشته چه بر این مردم رفته است؟ آیا بدبختی ما ملت فقط در اوضاع اقتصادی‌مان خلاصه شده است؟ آیا برداشته شدن تحریم‌ها، فلاکت‌های سیاسی، ناهنجاری‌های اجتماعی و گرفتاری‌های اخلاقی نهادینه شده در تمامی ابعاد زندگی‌مان را نیز ترمیم خواهد کرد؟ برای رفع تنگناهای مهمتر از گرفتاری‌های اقتصادی، دست به دامان کدام دولتمرد خارجی باید شد؟

چرا کسی پیرامون حیف و میل شدن بخش عمده ۸۰۰ میلیارد دلار درآمد ۸ ساله دوران احمدی‌نژاد، یقه علی خامنه‌ای را که مسبب اصلی همه بدبختی‌های امروز ماست، نمی‌گیرد و در برابر زیاده‌خواهی‌های مستمر رهبر، در پیوند با مطالبات به حق مردم دم بر نمی‌آورد؟ آیا اگر مدیریت درست و خردمندی کشور را اداره می کرد، بنیه مالی مملکت علیرغم همه تحریم‌ها، این بود که هست؟ آیا نبود و کمبود دارو به دلیل دستان نابکار اختاپوسی و مافیای حاکم بر اقتصاد ناسالم کشور بوجود نیامده، همانهایی که اجازه یافته‌اند اتومبیل‌های میلیاردی وارد کشور کنند و جیب‌های خود را از سود کلان آن پر کنند؟ آیا ثروت ملت به جای اینکه به جیب امسال سید نصرالله و بشاراسد می‌رفت، نمی‌توانست صرف هزینه‌های اصلی دوران تحریم شود؟