پخش آگهي‌هاي بازرگاني از صدا‌و‌سيما با هدف درآمدزايي، حق اين رسانه است و نسبت به اين موضوع انتقادي وارد نيست اما آنچه انتقادبرانگيز به نظر مي‌رسد بحثي به نام «آنتن‌فروشي» توسط رسانه ملي است که علي‌رغم برخورداري از بودجه مصوب دولتي و شرايط انحصاري و غير رقابتي که هيچ رسانه اي به غير از صدا و سيما در ايران از اين فضا استفاده نمي‌کند، صدا‌و‌سيما به اين حرکت روي آورده و حتي بعضا در اين مسير اخلاق را هم زير پا گذاشته است. هنوز مدت زيادي از طرح موضوع قرارداد چندين ميلياردي پخش آگهي‌هاي کرم حلزون از صدا‌و‌سيما، علي‌رغم عدم تاييد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکي، سپري نمي‌شود؛ موضوعي که علي‌رغم مخالف وزارت بهداشت با کرم حلزون، باز هم پخش آن ادامه يافت و صدا‌و‌سيما، سود بالا را به سلامتي مردم ترجيح داد.

مقوله پخش آگهي‌هاي بازرگاني در بين برنامه‌هاي پرطرفدار تلويزيوني هم نکته ديگري است که مستقيما با اعصاب و روان بينندگان تلويزيوني سر و کار دارد. به عنوان مثال سريال پربيننده دودکش که در ايام ماه مبارک رمضان از صدا‌و‌سيما پخش مي‌شد، در هر قسمت حدود سي دقيقه بود، اما نه تنها حدود 15 دقيقه قبل از آغاز برنامه، آگهي‌هاي بازرگاني شروع مي‌شد، بلکه در ميانه اين سريال نيز گاه نزديک به 10 دقيقه آگهي بازرگاني پخش مي‌شد.

اين حجم از آگهي‌ها از رسانه اي دولتي و بي‌رقيب، به گونه‌اي است که حتي تلويزيون‌هاي خصوصي دنيا هم در مورد پخش آگهي‌هاي تلويزيوني از استانداردهاي خاصي پيروي مي‌کنند و معمولا در حد مجاز، اقدام به پخش آگهي‌هاي بازرگاني و تبليغاتي مي‌کنند و حاضر نيستند رضايت مخاطب را به بهاي پخش بيش از حد آگهي‌هاي تبليغاتي از دست بدهند. اين درحاليست که تلويزيون‌هاي خصوصي معمولا از بودجه‌هاي خاصي استفاده نمي‌کنند و مهمترين منبع درآمد آنها، همين آگهي‌هاي تبليغاتي است اما با اين وجود، به رضايت مخاطبان خود توجه مي‌کنند.

اما به نظر مي‌رسد صدا‌و‌سيماي ما نيازي به جلب رضايت مخاطبان خود ندارد، چرا که احساس مي‌کند در بازار غير رقابتي فعلي که هيچ تلويزيون خصوصي در کشور ما اجازه فعاليت ندارد، همه مخاطبان مجبورند پاي گيرنده‌هاي تلويزيوني بنشينند و دم نزنند و هر چه مسئولان صدا و سيما پسنديدند ببينند. در چنين شرايطي خيلي مهم نيست که صدا‌و‌سيما به بهاي از دست دادن رضايت مخاطبان خود، از يک سريال 30 دقيقه‌اي، نزديک به همين مدت، درآمد از آگهي‌هاي تبليغاتي کسب کند.

درست به دليل بي توجهي به همين مسايل بديهي است که تعداد مخاطبان صدا و سيما افت کرده و تعداد مخاطبان شبکه‌هاي ماهواره اي برون مرزي افزايش يافته است. اما مشکلات به همين جا منحصر نمي‌ماند. نکته مهم ديگر، مخلوط شدن گزارش با آگهي و از آن مهمتر فريب دادن کودکان با آگهي‌هاي تبليغاتي است. در مورد نکته اول بايد گفت که طي ماههاي اخير تعداد گزارش‌هاي تبليغاتي پخش شده توسط صدا‌و‌سيما در بهترين ساعات از جمله بعد از اخبار ساعت 21 از شبکه اول سيما با عنوان برنامه مشارکتي به شدت افزايش يافته است.