به گزارش مهر، دکتر رسول دیناروند افزود: بخشی از مشکلات دارویی کشور ناشی از تحریمهای ظالمانه و بخشی دیگر سوء مدیریت است. رئیس سازمان غذا و دارو تصریح کرد: تحریمها مستقیما تامین و تدارک داروی کشور را دچار وقفه کرده است به نحوی که شرکتهای دارویی خارجی نه اینکه از فروش دارو به ایران منع شده باشند بلکه تحت فشارها و سختگیری های آمریکا و کشورهای غربی و همچنین محدودیتهای ایجاد شده در خصوص تبادل پول و مشکلات پیرامونی آن، عطای مبادله و معامله با ایران را به لقایش بخشیدند و از این بابت با مشکلاتی در کشور مواجه شدیم.

دیناروند افزود: عمده تاثیرات تحریم مربوط به عدم فروش دارو به ایران نیست بلکه مربوط به عدم امکان تدارک است یعنی انتقال پول دچار وقفه شده و در بسیاری از اوقات نمی توانیم پول دارو را به شرکتهای خارجی برسانیم در حالی که ممکن است وجه آن هم موجود باشد اما نحوه انتقال آن مسدود است.

رئیس سازمان غذا و دارو به تاثیرات دیگر تحریم بر دارو اشاره کرد و گفت: وقتی فروش نفت کشور با مشکلاتی مواجه می شود نقدینگی بانک مرکزی برای تامین ارز مورد نیاز واردات دارو با مشکل مواجه می شود به نحوی که اگر قرار باشد ماهانه مبلغ 150 تا 200 میلیون دلار برای این منظور اختصاص یابد، سه یا چهار ماه یک بار این مبلغ اختصاص می یابد که مشکلاتی را ایجاد خواهد کرد.

وی در پاسخ به این سئوال که تحریمها علیه ملت ایران سابقه چندین ساله دارد پس چرا قبلا با چنین مشکلاتی مواجه نبودیم اظهار کرد: از طرفی تحریمها طی سالهای اخیر تشدید شده است از طرفی هم تدابیر لازم را متناسب با تحریمها در پیش نگرفتیم و از این محل هم دچار ضعف بودیم بنده معتقدم در سخت ترین شرایط تحریم می توانیم با اتخاذ تدابیر لازم داروی مورد نیاز مردم را تامین کنیم به نحوی که مشکلی از این بابت متوجه مردم و بیماران نشود فقط لازم است به موقع اقدامات لازم را انجام دهیم.

دیناروند همچنین در پاسخ به این سئوال که قیمت دارو در کشورمان در مقایسه با کشورهای هم تراز و یا پیشرفته دنیا چگونه است گفت: سرانه دارو در ایران در سال 91 حدود 55 دلار بود که در سال 92 با افزایش 7-8 درصدی ممکنه به کمتر از 60 دلار برسد این در حالی است که میانگین سرانه دارو در دنیا حدود 120 دلار است که نتیجه گرفته می شود سرانه مصرف دارو در ایران نسبت به میانگین جهانی و کشورهای هم تراز پایین تر و نسبت به کشورهای فقیر دنیا مناسب تر است.