فقر «تولید محتوا» در پایتخت معنوی جمهوری اسلامی
خبرآنلاین: چهار سال است که واژه « پایتخت معنوی » وارد ادبیات رسانه ای کشور شده است. در این مدت آنچه در سخنان مسئولان استانی ، نمایندگان مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی و اصحاب رسانه های محلی و ملی مشهود بود ، نادیده انگاشتن جایگاه ملی پایتخت معنوی ایران در بودجه کشوری است.
این سخن که در برنامه ریزی های ملی باید فرقی میان خوزستان و اصفهان با مشهد باشد حرف درستی است اما سئوالی که باقی است اینکه آیا مشهد با خوزستان و اصفهان متفاوت است ؟
آیا اگر بارگاه ملکوتی امام هشتم (ع) در خوزستان یا اصفهان واقع بود، باز هم مشهد پایتخت معنوی ایران محسوب می شد؟
وقتی فارغ از حریم قدسی امام رضا (ع) به مشهد بنگریم، شاخصه ای که بتوان آن را از دیگر شهرهای کشور تمایز داد، وجود ندارد. اما شاخصه های فراوانی را در شهر مقدس قم می یابید تا بتوانید آن را به عنوان پایتخت معنوی کشور معرفی نمایید.
پرسش اساسی اینکه: آیا شهر مشهد به عنوان پایتخت معنوی کشور خروجی قابل ملاحظه ای در حوزه « تولید محتوا » دارد که بتوان آن را به عنوان الگو به دیگر شهرهای کشور تسری داد؟
امروز دغدغه انسانهای مومن در جای جای این کشور موضوع حجاب و عفاف است ، آیا مقوله حجاب در مشهد را می توانیم به عنوان الگوی عملی برای دیگر شهرهای کشور در نظر بگیریم؟
آیا خروجی های حوزه علمیه ، دانشگاهها و مراکز فرهنگی مشهد توانسته اند « تولید محتوا» همپا با نام پایتخت معنوی کشور داشته باشند؟
واقعیت این است که مشهد تا رسیدن به جایگاه پایتخت معنوی ایران راه درازی در پیش دارد . طرح این موضوع که تجمع رسانه ها ی تاثیرگذار در تهران موجب شده است تا مشهد دیده نشود شاید حرف درستی باشد اما سئوال این است که اگر امروز همه رسانه های دیداری و شنیداری کشور در مشهد حاضر شوند، این شهر در حوزه محتوایی فرهنگی - اجتماعی چه چیزی برای عرضه دارد؟