مافیای پرقدرتی در فوتبال هست که مثل سرطان در تمام سطوح فوتبال ریشه دوانده و مثل خوره فوتبال را می‌خورد.

من برخلاف تمام کسانی که می‌گویند فوتبال ما سالم و پاک است می‌گویم فوتبال ما ناپاک است و تعداد کسانی که در این فساد نقش دارند بسیار زیاد است. بسیاری از سرمربیان، سرپست‌ها و حتی بازیکنان و بعضی مسئولان ورزشی و اندک خبرنگاران دلال در این چرخه ناسالم فوتبال سهم بسزایی دارند.

کسانی که از این وضعیت منفعت می‌برند نمی‌گذارند پیگیری‌های لازم صورت گیرد.

این مشکل مال امروز نیست مربوط به زمانی است که زمانی در راس فوتبال بوده‌اند، برخی افراد گناهکار را به یکبار محروم کردند و گفتند اگر می‌خواهی آبروی تو را نبریم بازنشسته شو و همین برخوردها باعث شد تا سرپوشی بر جرم آنها بگذارند.

کسی که خطا می‌کند و مرتکب چنین اعمال غیراخلاقی می‌‌گردد باید مجازات شود و حتی باید آبرویش را هم برد.

هر خطا و اشتباهی تاوانی دارند که باید پرداخته شود نمی‌دانم چرا در ایران به جای این تاوان از پنهان‌کاری استفاده می‌شود.

هر مربی، هر بازیکن و یا هر داوری که خطایی انجام می‌دهد تا منجر به تغییر نتیجه بازی می‌شود را باید به سزای کارش رساند، حتی نباید صورت او را شطرنجی کرد و اگر لازم بود تا آخر عمر او را از میادین محروم کنند. این سهل‌انگاری‌ها باعث شد که فوتبال ایران از درون پوسیده شود.

این نوع رفتار عطوفت و مهربانی اسلامی نیست و همه‌اش ضرر است.

بخشیدن‌هایی که قبلا صورت گرفته باعث می‌شود که فوتبال ما به این وضع برسد و صدای همه در بیاید. نیروهای امنیتی ایران توانستند ریگی را که یک تروریست معروف و بین‌المللی بود در هواپیما دستگیر کنند حالا نمی‌توانند دو داور و مربی متخلف را به سزای اعمال‌شان برسانند.

فوتبال به خودی خود پاک است اما بعضی متخلفین آنرا به فساد می‌کشانند. همه باید بیایند جلو با عظمی راسخ در مقابل این ناعدالتی‌ها و ناپاکی‌ها بایستند.

به جای لاپوشانی و مخفی‌کاری بهتر است هر کسی مدرکی دال بر این جرایم دارد بیاورد و کمک کنند تا مشکلات حل شود.