«در دوره 8ساله گذشته که متأسفانه به ريش اصول گراها گره خورد نيز عده يی با طرح افکار خام نظير مکتب ايرانی، و گذر از دين نوع تفکر ناشيانه ناسيوناليستی را در رسانه ها مطرح کردن که موجب کشمکش نيروهای مؤمن و انقلابی شد.

امروز هم مجدداً حرفهايی شنيده می شود که نشانگر آن هست که از مسير گذشته در دو دوره متفاوت سياسی دريافت روشنی حاصل نشده است.

امروز آن قدر کشور از نظر اقتصادی و ديپلوماتيک مشکلات دارد که اگر همه اراده ها به اين امور معطوف شود ممکن است بتوان مشکلات معيشتی مردم را سامان داد.

زمان نظريه پردازيهای بی پايه و جريان سازيهای رسانه يی که حاصلی چون تنش ندارد، نيست. بله امروز ما نياز به انقلاب رنگها در حجاب نداريم

ممکن است در جامعه عده يی شل دين باشند، اما شل دينی هنر نيست که به آن افتخار شود و انرا ترويج کنند آن هم کسانی که از بيوت صالحه انقلاب هستند.

تربيت انسانهای مسلکی و مؤمن و انقلاب هنر است که بايد در مورد توجه صاحبنظران و رسانه ها قرار بگيرد.

يا نقلی شد که طی نامه يی به امام چندين مطلب از جمله مطالبی راجع به آمريکا ذکر شده بود و امام هم در اين مورد اقدامی ننمودند، سؤال اين است طرح اين مسأله در رسانه ها آن هم موضوعی که مربوط به سالها پيش هست و رهبری زمان نيز درباره ان تصميم خود را گرفته بود، چه خاصيتی دارد؟

آيا در شرايط که ما با صحنه بين الملل داريم طرح اين مسائل که طبعاً موجب کشمکش درونی کشور می شود و باعث سايش نيروها می گردد چيزی جز ضرر برای ان قابل تصور است؟

آيا اين معنای غلط را به ديگران القا نمی کند که نوعی دلدادگی و شيفتگی و ذوق زدگی برای کار با آمريکا و غرب در نهان سياست ورزان و جريان رسانه يی کشور مطرح است و اين تلقی غلط مايه گران فروشی در مذاکرات و بی عزتی در صحنه جهانی برای ما نيست؟ ؟