" ندای انقلاب " /آنقدر بازار تولیدات داخلی آشفته شده و آن قدر طی 8 سال گذشته به صورت واحدهای تولیدی سیلی خورده که عملا بخش تولید در حوزه های مختلف حرفی برای گفتن ندارند.

یک روز خبر می رسد برای اینکه تولید کنندگان پارچه در داخل کشور بتوانند بازار مصرف داشته باشند محصولات خود را با مارک خارجی به بازار می دهند و روز دیگر همین غده سرطانی پایش را به بازار لباس وارد می کند. بازاری که این روزها جنس داخلی در آن جایگاهی ندارد و هر چه هست جنس خارجی و وارداتی است که در سایه آن تولید کننده داخلی به زانو درآیند.

در حالی که رد محصولات آن سوی آبی را می توان در هر صنفی به راحتی مشاهده کرد اما در زمینه صنعت عروسک باید گفت این صنعت در ایران چنان زمین خورده که هیچ کس حتی به دست فروش ها برای خرید جنس ارزان ایرانی نیز اعتماد نمی کند. مغازه ها مملو از اسباب بازی هایی است که رنگ و لعاب هایی بسیار زیبا و با کیفیت بالا دارند.

هر چه می گردی و هر چه سراغ میگیری چیزی به نام عروسک ایرانی دراین آشفته بازار یافت نمی کنید. بازاری که قرار است به عنوان یک ابزار فرهنگی مورد استفاده قرار گیرد تا کودکان بتوانند با عناصر فرهنگ خودی آشنا شوند. ولی نه تنها این بازار حرفی در این حوزه برای گفتن ندارد بلکه کار را تا جایی برده که شوالیه فرهنگی که همان باربی باشد را می توان در خانه برخی از تاثیرگذاران فرهنگی و سیاسی کشور مشاهده کرد.

عرصه چنان بر تولید کنندگان داخلی تنگ است کلاه قرمزی چینی به آغوش کودکان راه پیدا می کند و ننه سرما از تایلند و ویتنام قصه گوی شب های فرزندان ایرانی می شوند.

آنطور که آمار حکایت دارد تنها 3 درصد از بازار عروسک به محصولات داخلی اختصاص دارد. محصولاتی که علاوه بر کیفیت از نظر زیبایی شناختی چندان موثر نبوده و تنها با رویکردی اقتصادی محور بدون توجه به ذائقه بازار راهی ویترین های برخی از مغازه ها می شوند. ویترین هایی که شاید برای این محصولات جایی خالی کنند که آن هم دور از تصور است.