چند روزي بيشتر از نقل يک خاطره رئيس فرهنگستان زبان و ادب فارسي درباره جديت عزت الله ضرغامي رئيس سازمان صداوسيما به استفاده از کلمات فارسي نمي گذرد که شبکه دو در برنامه «کافه سوال» مجموعه اي از کلمات بيگانه را - در حاليکه معادل هاي خوب فارسي نيز براي آن وجود دارد - به خورد بينندگانش داد.

غلامعلي حدادعادل در خاطره خود گفته است: آقای ضرغامی برای من تعریف می‌کرد که یکی از همکارانش در تلویزیون اصرار به استفاده از واژه «اس ام اس» به‌جای «پیامک» داشته است و پس از چند بار تذکر باز هم به استفاده از این واژه بیگانه ادامه داده، به همین خاطر از فردای آن روز با او قطع همکاری شده است.

در همين حال شب گذشته مهمان برنامه کافه سوال شبکه دو مجموعه اي از کلمات بيگانه در برابر مژده لواساني مجري برنامه در صحبتهاي خود به کار برد که حتي با کوچکترين واکنش او روبرو نشد.

نيوز پيپر (روزنامه) ، اديتور (ويرايشگر) ، ويزيتور(بيننده) ، تايم (زمان) ، آگرانديسمان (غيرواقعي) ، و .... تنها تعدادي از کلماتي است که کارشناس شبکه دو سيما آقاي دکتر سيد مجيد حسيني در برنامه کافه سوال در خلال صحبتهايش استفاده کرد.

انصافا به کار بردن اين کلمات سخت تر است يا معادل فارسي آنها؟ آيا به کاربردن کلمات بيگانه هنوز نشانه منزلت اجتماعي است؟ آيا جناب آقاي بخشي زاده که خود روزگاري مدير مرکز نظارت و ارزيابي برنامه هاي صداوسيما بود و همکارانش به اصطلاح مو از ماست مي کشيدند خودشان را اکنون در اين باره مورد سوال قرار نمي دهند؟