صانع ژاله، دانشجوی کرد دانشگاه هنر تهران و محمد مختاری، دانشجوی مهندسی معدن دانشگاه آزاد شاهرود، دو جانباخته ۲۵ بهمن ۸۹ هستند که بر اثر اصابت مستقیم گلوله جان باخته اند. روزی که مردم در تهران با فراخوان میرحسین موسوی و مهدی کروبی در حمایت از جنبش مردم تونس و مصر به خیابان ها آمدند، بسیاری بازداشت شدند، دو نفر کشته شدند و رهبران جنبش سبز در حصر خانگی، زندانی شدند.

روز گذشته سومین سالروز ۲۵ بهمن بود و سراغ خانواده های صانع ژاله و محمد مختاری رفتم تا بپرسم بعد از ۳ سال چه پاسخی به پی گیری های انها داده شده و پرونده های شکایت شان چه سرنوشتی یافته؟ اسماعیل مختاری، پدر محمد مختاری می گوید: پرونده را منع پیگرد زدند. رفتم گفتم نباید به من اطلاع دهید؟ گفتند اطلاع دادیم. پرونده را آوردند مشخص شد اطلاع نداده اند. من اعتراض کردم و گفتند حالا بررسی می کنیم. بعد دیگر جوابی نداده اند.

او می افزاید: همان روز که به منع پیگرد اعتراض کردم گفتند ما پیدا نکرده ایم و خیلی کشورها هستند که قاتل پیدا نمی شود و این هم امکان دارد مثل همان ها باشد و نتوانیم پیدا کنیم. گفتم باید پی گیری شود و گفتم چطور می شود این همه بچه کشته شدند و یک قاتل هم پیدا نشد. گلوله ای که از سر محمد درآوردند مشخص می شود از اسلحه چه کسی شلیک شده بعد هم خودتان گفته اید در آن منطقه دوربین بوده خب از این طریق پی گیری کنید. گفتند پی گیری کردیم قاتل پیدا نشد.

خانواده محمد مختاری با گذشت سه سال از جان باختن فرزندشان همچنان امکان برگزاری مراسم در مساجد را ندارند. این در حالی است که رسانه های حکومتی از محمد مختاری به عنوان یک بسیجی که توسط منافقین و ضدانقلاب کشته شده یاد می کردند و پیکر او روی دستان لباس شخصی ها و نیروهای امنیتی تشییع شد. بسیجی بودن محمد مساله ای است که از همان ابتدا از سوی خانواده محمد مختاری تکذیب شد و اسماعیل مختاری، پدر این جانباخته ۲۵ بهمن در مصاحبه با "روز" اعلام کرد که فرزندش بسیجی نبوده و بلکه معترض بوده "طرفدار سبزها بود و دستبند سبزی به دستش بسته بود. دستبندی که هیچ وقت از دستش باز نمیکرد اما روز ۲۵ بهمن این دستبند را باز کرد و به دستگیره در بست و رفت. الان هم این دستبند به دستگیره در است".

محمد مختاری در آخرین استاتوس در صفحه فیس بوک شخصی خود نوشته بود: "خدایا ایستاده مردن را نصیبم کن که از نشسته زیستن در ذلت خسته‌ام". عکس پروفایل او نیز در فیس بوک، فراخوان راهپیمایی ۲۵ بهمن بود.

اسماعیل مختاری اکنون و در سومین سالگرد جان باختن فرزندش می گوید: می خواستند بسیجی اعلام کنند همان شب اول آمدند گفند عکس بدهید کارت بسیج صادر کنیم و.. من قبول نکردم. فردای آن روز بسیج شده بودند آمدند و آنطور خودشان بردند. ما گفتیم بچه ما بسیجی نبوده و... توی رسانه های شان نوشتند بسیجی بوده و منافقین کشته اند. حالا هم بعد از ۳ سال ما فقط می گوییم قاتل را معرفی کنید. ما اصلا کاری نداریم حتی تلنگری هم به قاتل نمی زنیم، قصاص هم نمی کنیم و اصلا کاری به قاتل نداریم فقط معرفی کنید. می گویم اصلا پسر من هیچ، این همه بچه ها کشته شدند چطور می شود قاتل یک نفر هم پیدا نشود. می گویند همه را منافقین زدند. خب شما که می گویید منافقین زده اند یکی دو تا از این منافقین را معرفی کنید. این کار منافقین نبوده که مشخص بود همه چیز.

او می افزاید: جمعه به یادبود محمد رفتیم سر مزار او و ماموران لباس شخصی حضور داشتند باز و مدام می گفتند زود تمام کنید و عده ای می خواهند سواستفاده کنند و مراسم را زود تمام کنید و.. مسجد که نمی گذارند مراسم بگیریم و فقط می رویم سر مزار. آنجا هم اینطور است و فکر نمی کنم تغییری بکند و کاری هم نمی شود کرد. فقط محمد همیشه توی ذهن ما است هر طرفی که می رویم هر جایی که می رویم تصویر محمد جلوی چشمان ماست از خیابان رد می شوم یک جایی تصادف کرده بود مدام تصویر او جلوی چشمم است مدام توی ذهن ما است.

آقای مختاری پیشتر به "روز" گفته بود: همان روز اول به ماموران گفتم که گلوله از پشت بام به پسر من شلیک شده. گفتند از کجا چنین میگویی؟ گفتم چون به پیشانی پسرم خورده و شیب پیدا کرده به سمت پایین و در سمت گردن گیر کرده و این نشان میدهد که گلوله از بلندی شلیک شده. در بیمارستان هم گفتند که گلوله را درنیاورده اند اما مشخص بود که درآورده بودند چون سر پسرم را شکافته بودند. از همین گلوله می توان خیلی چیزها را فهمید. به هر حال گلوله شناسه دارد و تاریخ ساخت و نوع و همه چیز آن ثبت می شود؛ اینکه به کدام گروه و ارگانی تحویل داده می شود هم ثبت می شود. از روی همین مسائل می توانند بگویند گلوله در اختیار کدام پادگان یا کدام نهاد بوده.

محمد مختاری از ناحیه پیشانی مورد اصابت گلوله قرار گرفته بود. اما صانع ژاله، دیگر جانباخته ۲۵ بهمن ۸۹ است که پرونده او و محمد مختاری در دادسرای مقدس، دادسرای ویژه اوین بوده، برخلاف سایر جان باختگان اعتراضات بعد از انتخابات مناقشه برانگیز خرداد ۸۸ که پرونده های شکایات خانواده های آنها از همان ابتدا به دادسرای جنایی فرستاده شده.

یکی از نزدیکان صانع ژاله به "روز" می گوید که پرونده این جانباخته ۲۵ بهمن در دادسرای اوین منع پیگرد خورده و مختومه شده است.

پیشتر برادر صانع ژاله به "روز" گفته بود که "پرونده در دادسرای اوین است، البته ما شکایت نکردیم از هیچ مرجع یا منبع خاصی هم که فکر کنید هیچ توضیحی به ما داده نشد. خودشان زنگ زدند و گفتند پرونده در دادسرای اوین است و ما در حال اقدام هستیم و بیایید، ولی پدرم گفت این خواست خدا بوده که صانع شهید شود و ما گله ای از کسی نداریم. آخر از چه کسی شکایت کنیم اصلا شکایت کنیم که چی"؟

مادر صانع ژاله نیز پیشتر به "روز" گفته بود که "شکایتی نکردیم؛ سکوت تنها کارمان بوده و درخواست هایی از ما بود که ما انجام ندادیم و برای اینکه مجبور به انجامش نشویم حتی از خیر شکایت هم گذشتیم، هیچ کاری نکردیم و به حرمت خون فرزندم سکوت کردیم".

وزیر اطلاعات وقت تنها ۹ روز پس از جان باختن صانع ژاله مدعی شده بود کسانی که در قتل صانع ژاله دست داشتند، شناسایی شده‌اند و اقدامات لازم در این خصوص صورت گرفته است. حالا با گذشت سه سال از جان باختن این دانشجوی کرد، پرونده او در حالی مختومه شده که قاتل او معرفی نشده است.

رسانه های حکومتی بعد از جان باختن صانع ژاله، تصویری از یک کارت عضویت در بسیج منتشر کردند و مدعی شدند که او بسیجی بوده است. آن سوتر اما برادر صانع ژاله، هم در مصاحبه با صدای آمریکا و همچنین "روز" اعلام کرد که برادرش بسیجی نبوده است: "صانع یک هنرمند بود، او بسیجی نبود. او می خواست با هنرش به مردم کردستان خدمت کند اما نگذاشتند و... ".

دوستان، همکلاسی ها و هم دانشگاهی های صانع ژاله هم تصاویر او را منتشر کردند که همراه با اعضای انجمن اسلامی دانشگاه هنر به دیدار آیت الله منتظری و سعید حجاریان رفته بود. پس از انتشار این تصاویر بود که حسین شریعتمداری، نماینده ولی فقیه در کیهان، مدعی شد "صانع ژاله، نفوذی ما در میان دانشجویان بوده است".