روز پنجشنبه 28 فروردین یک بار دیگر و این بار وحشیانه و خشونت بار تر، جمهوری اسلامی در برابر مقاومت زندانیان سیاسی، دست به خونبار ترین جنایات خود از این نوع زد و با افسار گسیختگی تمام به جان زندانیان سیاسی بند 350 اوین افتاد.

خرده شیشه ها و ضربات باتوم بر بدن زندانیان سیاسی، سبب حمله قلبی، جراحتهایی بر سر و صورت، شکستگی سر و قفسه سینه، کبودی و تورم و پارگی عروق شده و در حالیکه زمین محوطه هواخوری و راهروها به خون زندانیان بی دفاع آغشته بود، آنها را راهی سلول انفرادی کردند.

بر اساس گزارشهای رسیده، مزدوران خامنه ای اقدام به تخریب وسایل زندانیان کردند، لباسهای آنها را از هم دریدند، سیم وسایل برقی را کنده و مواد غذایی زندانیان را از بین بردند، ظروف را شکستند و دست نوشته ‌های آنان را با خود بردند.

در واکنش به بازتاب گسترده و بین المللی جنایت رژیم در زندان اوین، غلامحسین اسماعیلی، رییس سازمان زندانهای رژیم، ارتکاب این اعمال جنایتکارانه را تکذیب کرده و به "اخبار ضد انقلابها" نسبت داد.

در همین حال سازمان عفو بین الملل نیز با انتشار بیانیه ای جمهوری اسلامی را به نقض حقوق بشر متهم کرده و رفتار ضد انسانی آن در زندانها را به شدت محکوم کرد.

سمیه عالمی، همسر امین چالاکی، در شکواییه ای روحانی را به پاسخگویی در برابر این حمله وحشیانه که "خلاف قولهای انتخاباتی" وی است، فراخواند.

وی همچنین "مراجع عظامی که سکوت کرده اند"، "دولت آبادی، دادستان تهران" و" نمایندگان مجلس" را مورد بازخواست قرار داده و نقش آنان و سکوت شان را به باد پرسش گرفت.

او هشدار داد: "هموطنان ما این فشارهای وحشیانه و ظالمانه را فراموش نمی کنند."

شایان توجه است که همزمان با حمله به زندانیان سیاسی اوین، رژیم دست به ارتکاب اعدام گروهی 4 زندانی در زندان مرکزی بندرعباس نیز زده است. سه تن از مقتولان در هنگام بازداشت 18 ساله بودند.

همچنین یک نفر هم بعد از 2 دقیقه که به دار آویخته شده بوده، حکم اعدام وی به تعویق می افتد. این زندانی 60 سال دارد و 18 سال را در زندان سپری کرده و اکنون در وضعیت وخیمی در بیمارستان بسر می برد.