صبح روز پنج‌شنبه 28 فروردین‌ماه 1393، در پی اعتراض زندانیان بند 350 اوین به نحوه بازرسی، ماموران امنیتی به زندانیان معترض و بی دفاع هجوم برده و تعدادی از زندانیان سیاسی و مدنی در جریان درگیری به شدت مجروح شدند.

مسوولان امنیتی زندان برای جلوگیری از واکنش خانواده‌های زندانیان سیاسی بند 350 اوین، با ملاقات بعضی از خانواده‌های زندانیان موافقت کردند.

یکی از این زندانیان محمد صدیق کبودوند روزنامه‌نگار و بنیانگذار سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان بود که پس از چهار روز بی‌خبری مطلق، با همسرش به مدت کوتاهی ملاقات کرد.

خانم پریناز حسنی همسر آقای کبودوند امروز دوشنبه اول اردیبهشت‌ماه 1393، جزو آخرین نفراتی بود که با وجود اکراه و امتناع مسوولان امنیتی زندان اوین، موفق به ملاقات با همسرش شد.

وی در گفتگو با دبیرخانه این سازمان از شدت جراحات وارده به همسرش به شدت اظهار نگرانی کرده و وضعیت عمومی وی را بسیار وخیم توصیف کرد.

به گفته خانم حسنی، آقای کبودوند را در شرایط وخیم جسمی از بهداری زندان به محل ملاقات آورده بودند. در جریان ملاقات آقای کبودوند اظهار می‌دارد حدود 15 تن از ماموران امنیتی با ضربات باتوم، مشت و لگد و الفاظ رکیک ناموسی و فحش‌ و پرخاش، وی را به شدت مضروب و جراحات بسیاری را بر جسم بیمارش وارد کرده‌اند.

ایشان در جریان این حمله وحشیانه، بیهوش می‌شود و هنگامی که هوشیاری‌اش را باز می‌یابد متوجه شده که موهای سرش را تراشیده‌اند و بر تخت بهداری زندان اوین، بر دهانش ماسک اکسیژن گذاشته‌اند و یکی از پزشکان نیز در کنارش حضور دارد. پس از معاینات مشخص شده دچار شکستگی دو انگشت پای چپ، سه دنده از ناحیه قفسه سینه و پشت سر و همچنین پارگی تاندون دست چپ و خونریزی شدید کلیه‌ها شده است.

خانم حسنی تاکید کرده که وضعیت عمومی همسرش بسیار وخیم بوده و نیاز شدیدی به مراقبت‌های ویژه در مراکز درمانی خارج از زندان دارد.

سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان با تاکید بر این نکته که آقای محمد صدیق کبودوند از بیماری‌های قلبی و عروقی رنج می‌برد و با توجه به اینکه هم‌اکنون در شرایط خطرناکی هستند ؛خواهان رسیدگی فوری به وضعیت ایشان است، در غیر اینصورت هرگونه خسران جانی و آسیب فیزیکی و عواقب آن را مستقیما متوجه مسوولان طراز اول حکومت ایران می‌داند.