در این دیدار آیت‌الله جوادی‌آملی در سخنانی اهمیت تشخیص و تحریر دقیق محل بحث در امر تحقیق به خصوص مباحث فقهی را یادآور شد و گفت: تحریر دقیق محلّ بحث سهم تعیین‌کننده‌ای در تحقیق دارد، کمتر فقیهی با تحریر محلّ بحث به اشتباه مبتلا می‌شد، سرّش آن است که موضوع محلّ بحث یک واقعیّت است و اگر ما درباره واقعیتی در حال بحث هستیم، این واقعیت لوازم، ملزومات، ملازمات و مقارناتی دارد. اینکه می‌بینید یک فیلسوف ماهر یا یک ریاضیدان ماهر یک مسئله را از چند راه حل می‌کند برای این است که موضوع را خوب فهمیده است و چون موضوع را فهمیده است از راه لوازم، ملزومات و گاه ملازمات آن را حل می‌کند.

وی خاطرنشان کرد: گرچه آن‌چنان نیست که بگوییم نتیجه تابع اخص مقدمتین است لیکن مجموعه اجتهاد و تقلید می‌شود تقلید، باید مسائل فقهی را طرزی محقّقانه ارائه کنید که فقیه موضوع را محقّقانه بفهمد نه مقلّدانه، اگر او موضوع را مقلّدانه فهمید چون مجموع اجتهاد و تقلید می‌شود تقلید بنابراین مشکل او همچنان باقی است، شما به گونه‌ای تحقیق کنید که او از از نظر علمی باور کند و مجموع دو اجتهاد بشود اجتهاد.

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه نظام اسلامی به فقه سیاسی نیاز مبرم دارد تاکید کرد: وقتی نظام، نظام اسلامی و فقه سیاسی است، همه موضوعات دیگر با او عجین می‌شود. هر چه محلّ ابتلای عملی مسئولان ماست محلّ ابتلای علمی حوزه هم هست. الآن ما درباره امور خارجه مشکلات فراوانی داریم؛ یک عده از کشورها با ما اختلاف دارند، یک عده با ما مخالفت دارند و یک عده هم با ما محاربت دارند، آن دولت‌های محارب با دولت‌های مخالف و با دولت‌های مختلف اینها احکامشان فرق می‌کند، دین درباره هر کدام از این سه منطقه قانون دارد که موضوعات‌شناسی شما باید این سه منطقه را تأمین کند.