- روز جهانی کارگر در ایرانِ مصیبت زده؛ از معدن تا بندر، محل قتل کارگر
- خطاب به پرزیدنت ترامپ؛ پیامتان به مردم ایران ۶سال پیش یادتان هست؟!
- ترامپ در موضوع ایران به کدام مقامات دولت خود گوش می‌دهد؟
- شاخه زیتون ترامپ در سایه تهدید نظامی؛ این‌همه تهدید برای چیست؟!
- تحلیل؛ گفتگو با آمریکا: چرا عراقچی این هفته سراسیمه به مسکو می‌رود؟
- منبع داخلی: چرا ترامپ نمی‌تواند خواسته‌های جمهوری اسلامی را بپذیرد؟
- چرا "عزیزم" اد شیرن مهم است؟ بازخوانی یک واژه در بستر جهانی+فیلم
- از رقص نوروز تا تجمع قوم‌گرایانه؛ ریشه تنش‌های ارومیه کجاست؟
- ایران ۱۴۰۴؛ منبع داخلی: تولد بحرانی از بحرانی دیگر؛ هشدار پزشکیان
- جوان نخبه ایرانی را با اعتراف اجباری به اتهام جاسوسی اعدام کردند+فیلم
- زاهدان؛ ششمین اعدام یک زندانی سیاسی و عقیدتی بلوچ در دو هفته اخیر
- خشم و انزجار از اعدام جنایتکارانه کولبر محروم پدر سه فرزند
- انتقال زندانیان سیاسی محکوم به اعدام از اوین به قتلگاه قزل‌حصار
- آتش‌بس ترامپ با حوثی‌ها در هاله‌ای از ابهام است؛ شاید فقط تا یکشنبه
- سایه ترس و وحشت از جنگ در بیت سلامی؛ روزنامه: ترامپ شوخی ندارد!
- با ادامه تحریم‌ها و اظهارات تهدیدآمیز مقامات آمریکا مذاکرات به کدام سو می‌رود؟
- اتم خامنه‌ای؛ تهدید بیسابقه ترامپ همزمان با استقرار بمب‌افکن بی-۵۲
- قتل فجیج مجری زن شبکه شیطانی متعلق به سپاه پاسداران در منزلش
- جنگ هند و پاکستان؛ مسیر پروازهای جهانی طولانی‌تر شد
- بیل گیتس: هوش مصنوعی کلید پیشرفت در حوزه سلامت و آموزش است
- رمزگشایی از معمای ۲۰۰ ساله جبر؛ دانشمندان معادلات را حل کردند
- فیلم؛ خواننده اپرا که مجذوب موسیقی محلی ایران بود: ویدئو را ببینید
- نسخه بدون سانسور فیلمی که کارگردانان آن به اشاعه فساد متهم شدند
- سرود "ای ایران ای مرز پر گهر" ۸۰ ساله شد؛ ویدئو با صدای بنان
- نوبل ادبیات؛ نثر شاعرانه‌اش که شکنندگی زندگی انسان را آشکار می‌کند
- کاریکاتور اسرائیلی؛ حزب‌الله در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شده است
- کاریکاتور؛ هر موقع این عصا را دست آقا دیدید یعنی بدجوری ترسیده
- کاریکاتور فعال ضد اسرائیلی: گنبد آهنین عربی برای حمایت از اسرائیل
- کاریکاتور انتخاباتی؛ در جمهوری اسلامی جایی برای انتخاب نیست
ایران‌پرس‌نیوز به هیچ گروه سیاسی وابسته نیست و از هیچ کجا حمایت مالی دریافت نمی‌کند.
پنجشنبه، 15 خرداد ماه 1393 = 05-06 2014
دولت دینی بازوی اجرایی دین دولتی - منصور امان
حُجت الاسلام حسن روحانی مُدعی شده که بین "دولت دینی" و "دین دولتی" تمایُز وجود دارد. او اولی را "خیلی خوب" و دُوُمی را "نیازمند بحث" ارزش گذاری کرده است. آقای روحانی این تعریف دلبخواهی را در واکُنش به زیر ضرب گرفته شدن با چُماق "فرهنگ و شعایر اسلامی" از سوی باند ولی فقیه عرضه کرده است.
چنین می نماید که هدف آقای روحانی از بر زبان آوردن سُخنان یادشده، کمرنگ نشان دادن مسوولیت دولت در حوزه مورد انتقاد رُقبا و برگرداندن توپ به زمین آنها باشد که - به گُفته دولت - میلیاردها تومان برای انجام این ماموریت از بودجه عُمومی کشور پول دریافت می کنند.
در همین طبقه بندی گفته دیگر رییس قُوه مُجریه را می توان جای داد که از نامُمکن بودن "فرستادن مردُم به بهشت با زور و شلاق" خبر داده است.
جنجال و مُشاجرات بر پا گردیده بر سر این سُخنان بیانگر موفقیت تبلیغاتی آن است، اما کمی فراتر از این سطح، مرزبندی ترسیم شده از سوی رییس جمهور رژیم ولایت فقیه غیرواقعی و عوامفریبانه به چشم می آید. هرگاه منظور از مرزبندی با "دین دولتی"، فاصله گرفتن از تحمیلات و اجبارات دولت برای ترویج دین باشد، دولتهای نظام جمهوری اسلامی و از جُمله دولت آقای روحانی، دقیقا در نقش چنین ابزاری ایفای نقش می کنند.
این واقعیت که تحمیل دین و مُقررات دینی به جامعه یک خواست یا تصمیم مُنفرد و تفسیر پذیر نیست بلکه سیاستی نهادینه شده و اُرگانیک است را به سادگی می توان در چیدمان و آرایش بوروکراسی دولت مُشاهده کرد. ده ها دایره و اُرگان ریز و دُرُشت برای تفتیش عقاید، کُنترُل و گُزینش پرسنل در ادارات، موسسات و مراکز دولتی سازمان داده شده اند و یک وزارتخانه (ارشاد اسلامی) به گونه اختصاصی وظیفه ترویج دین و ایدیولوژی دولتی و حذف و سرکوب دگراندیشان را به عُهده دارد. "دولت خوب دینی" با گشت ارشاد در خیابان و کُمیته های انضباطی در دانشگاه در انتها هیچ چیز کمتر یا بیشتر از مُجری "خوب" دین دولتی نیست.
با این حال، این هنوز همه بی مُحتوایی بلوف تفکیک دولت دینی و دین دولتی را بیان نمی کند. حتی اگر رییس دولتی در اثر یک الهام ناگهانی یا اصابت صاعقه به این درک و نتیجه رسیده باشد که وظیفه تحمیل "اسلام عزیز" را به نهادهای غیردولتی بسپارد، همچنان ناچار است براساس قوانینی عمل و رفتار کند که پیشتر توسُط اُرگانهای فرادست ایدیولوژیک مانند ولایت فقیه و شورای نگهبان با شرع و مصلحت دین سازگار گردیده است. در این حالت، اگرچه "عمل به قانون" می تواند عُذر خوبی برای مُجری ناراضی دین دولتی باشد، اما بر ماهیت یکسان دولت دینی و دین دولتی نمی تواند سرپوش بگذارد.
آنکه به راستی خواهان رستگاری داوطلبانه افراد است، "شلاق" رستگاری را از کف وزارت ارشاد بیرون می کشد و در برابر گشت ارشاد سد می شود. فراتر از این، آن کس که باور دارد مردُم را به زور نمی توان به بهشت فرستاد و شهروندان در انتخاب نگاه و روش زندگی خود مُختارند، به "دولت دینی" - از هر نوع آن – نیازی ندارد.
