درر آستانه دور جدید مذاکرات هسته ای بین ایران و 1+ 5 وزیر امور خارجه آمریکا درگفتگو با واشنگتن پست گفت :خوشبینی کلی ایران درباره نتیجه بالقوه این مذاکرات، تا به امروز با مواضعی که آن‌ها پشت درهای بسته طرح کرده‌اند مطابقت نداشته است.

کری در این باره مدعی شد: این شکافها به واسطه خواسته‌های بیش از حد از طرف ما ایجاد نشده است وما تا کنون از خود انعطاف پذیری نشان داده‌اند.

وی گفت : زمان برای ایران به منظور دستیابی به یک توافق جامع درباره برنامه هسته‌ای این کشور از طریق مذاکره رو به پایان است .

کری در گفتگو با واشنگتن پست گفته است : ضرب‌الاجل بیستم ژوئیه ( 30 تیرماه ) به سرعت در حال نزدیک شدن است و مقامات ایرانی باید با اقدامات لازم به جهان درباره صلح امیز بودن برنامه هسته‌ای خودشان اطمینان یااینکه به گفته او فرصتی تاریخی را برای پایان دادن به انزوا از دست بدهند .

به گفته وزیر امور خارجه آمریکا شکاف‌های مهمی همچنان بین ایران و 1+ 5 برای توافق نهایی وجود دارد .

کری در عین حال با اذعان به عمل کردن ایران به تعهدات خود در چارچوب طرح مشترک گفت : ایران ذخایر اورانیوم زیاد غنی شده خود را از بین برده و با نصب نکردن یا راه اندازی نکردن سانتریفوژهای بیشتر ، فعالیت های غنی سازی خود را محدود کرده ، پیشروی بیشتر در تاسیسات غنی سازی و رآکتور آب سنگین را متوقف کرده و اجازه داده است بازرسی های جدید و بیشتر به عمل آید .

در مقابل ، اتحادیه اروپا و گروه پنج بعلاوه یک بخش محدودی از تحریم ها علیه ایران را لغو کرده و ساختار اصلی تحریم های بین المللی ضد ایران دست نخورده باقی مانده است .

کری با زیر سوال بردن برخی خوشبینی ها درباره مذاکرات وین گفت : آمریکا و شرکایش راضی نیستند که فقط برای کش دادن ، مذاکرات را تمدید کنیم و در این میان ایران باید تمایل واقعی خود را برای پاسخ دادن به نگرانی ها در زمان باقی مانده نشان دهد.

وی در ادامه نوشت: تا به امروز میان نیت اعلام شده ایران درباره برنامه هسته‌ای خود و محتوای واقعی این برنامه اختلاف وجود داشته است.

در پایان مقاله کری آمده است : در این دنیای پردردسر ، فرصت برای رسیدن به توافق که مسالمت آمیز باشد ، خواست همه طرفها را در بر داشته باشد ،دنیا را امن تر سازد ،از تنش های منطقه ای بکاهد و موجب پیشرفت شود ، همیشه موجود نیست. ما الان چنین فرصتی داریم و یک گشایش تاریخی امکان پذیر است.فقط باید اراده سیاسی وجود داشته باشد و مقاصد نه ظرفیت ها ثابت شود.الان مسئله گزینه ها اهمیت دارد.